Πολιτική απόφαση της 2ης Συνδιάσκεψης
Βασικό χαρακτηριστικό της σημερινής διεθνούς κατάστασης είναι η παγκόσμια κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων που αυτή συνεπάγεται. Φυσικά, η αστική τάξη εκπονεί και μεθοδεύει πρακτικές εξόδου από την κρίση, όπως η συστηματική και πολυποίκιλη κρατική παρέμβαση στην οικονομία (επιδοτήσεις τραπεζών, αγορά τοξικών ομολόγων και μετοχών υπό χρεοκοπία ιδιωτικών επιχειρήσεων από το κράτος σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων, δημόσια έργα, τροφοδότηση του πληθωρισμού κλπ), η υιοθέτηση νέων παραγωγικών παραδειγμάτων (πχ., δημιουργία νέων, «πράσινων» παραγωγικών κλάδων, γενίκευση της μερικής απασχόλησης με ταυτόχρονη εντατικοποίηση της εργασίας), η αξιοποίηση του αυξανόμενου ανταγωνισμού στις γραμμές της εργατικής τάξης για παραπέρα συμπίεση των μισθών, η μείωση των συντάξεων, των κοινωνικών δαπανών για την παιδεία, την υγεία κλπ στο όνομα της εξυγίανσης των οικονομικών του Δημοσίου, η αύξηση της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, με στόχο πάντα τη μείωση της οργανικής σύνθεσης του κεφαλαίου, την αύξηση της απομυζούμενης υπεραξίας και την ανάκαμψη του ποσοστού κέρδους.
Αντίο σύντροφε...
Ο Κώστας Μπατίκας γεννήθηκε στα Στουρναραίικα Τρικάλων στις 10/3/1945. Η στρατιωτική δικτατορία τον βρίσκει στη Δυτική Γερμανία, όπου εργάζεται και παράλληλα σπουδάζει γεωπόνος. Κατά τη διάρκεια της χούντας αναπτύσσει σημαντική αντιδικτατορική δράση στο φοιτητικό και μεταναστευτικό κίνημα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ. Μετά την πτώση της χούντας επιστρέφει στην Ελλάδα και προσφέρει τις υπηρεσίες του σαν στέλεχος του ΚΚΕ από διάφορες καθοδηγητικές θέσεις: Μέλος του γραφείου της Κ.Ο. Πειραιά, γραμματέας της Ν.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, γραμματέας της επιτροπής περιοχής Δυτικής Πελοποννήσου – Δυτικής Στερεάς – Νήσων, μέλος του εργατικού τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, μέλος του Αγροτικού τμήματος της Κ.Ε.
Η τοποθέτηση της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ στην Αθηναΐδα 22-3-2009
Τοποθέτηση στην Αθηναΐδα
της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ 22-3-2009
Σύντροφοι και συντρόφισσες
Η συζήτησή μας γίνεται σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, κρίσης υπερσυσσώρευσης. Κρίση υπερσυσσώρευσης σημαίνει ότι εκδηλώνεται η αδυναμία αξιοποίησης του συσσωρευμένου κεφαλαίου, ότι γίνεται αδύνατη η επένδυση με ποσοστά κέρδους ίσα με αυτά του πρόσφατου παρελθόντος. Η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και ιδιαίτερα της βασικής παραγωγικής δύναμης που είναι ο άνθρωπος, αποτελεί μονόδρομο για τους καπιταλιστές. Εκατομμύρια άνθρωποι πετιούνται στην ανεργία και αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Εκατομμύρια εργαζόμενοι μικροαστοί προλεταριοποιούνται. Αυτή είναι η βαρβαρότητα του καπιταλισμού.