Ανακοίνωση του Γραφείου της ΠΕ της κομμουνιστικής οργάνωσης ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Η πετυχημένη απεργία της 26ης Σεπτέμβρη, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι σε όλη τη χώρα, απέδειξε ότι η εργατική τάξη εξακολουθεί να αγωνίζεται και δεν παρέδωσε τα όπλα. Αν οι συγκεντρώσεις που έγιναν ήταν ενωτικές, θα αποτύπωναν με πιο σαφή τρόπο την μαζικότητα των απεργιακών συγκεντρώσεων και τη θέληση της εργατικής τάξης για ανατροπή των μνημονίων και της ασκούμενης πολιτικής. Θα έδιναν μεγαλύτερη ώθηση στους εργατικούς αγώνες.

Η επιτυχία της απεργίας και η αισιοδοξία που εξέπεμψε μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν αφετηρία κλιμάκωσης του αγώνα.

Η περίοδος των απεργιών που απλά στέλνουν μηνύματα, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Η οξύτητα της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός δεν αφήνει κανένα περιθώριο για απεργίες-μηνύματα. Και αυτό διότι δεν υπάρχουν πλέον αποδέκτες των μηνυμάτων.

Η τρικομματική κυβέρνηση συγκροτήθηκε ακριβώς για να υλοποιήσει την πολιτική του μνημονίου, να περάσει τα αντίστοιχα μέτρα χωρίς κανένα περιθώριο παρέκκλισης από αυτή την αποστολή. Η Τρόικα αποτελεί τον σκληρό πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος, εμπροσθοφυλακή του χρηματιστικού κεφαλαίου το οποίο κυριαρχεί στην εποχή του ιμπεριαλισμού και το οποίο είναι το πλέον αδηφάγο κεφάλαιο. Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσει την παρούσα κρίση του το σύστημα είναι να περάσει σαν οδοστρωτήρας πάνω από τα δικαιώματα και τις καταχτήσεις της εργατικής τάξης, να συγκεντρώσει τον πλούτο από κάτω προς τα πάνω, να ιδιωτικοποιηθούν μια σειρά τομείς που μέχρι τώρα τους διαχειρίζονταν το κράτος.

Από εκεί προκύπτει ο χαρακτήρας του αγώνα που πρέπει να δώσει η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός. Ο αγώνας πρέπει να είναι επίμονος, καλά οργανωμένος, διαρκής, ενωτικός και μαζικός. Ο στόχος του αγώνα πρέπει να είναι η απόκρουση της επίθεσης και η ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, διότι μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπάρξει έξοδος από την καπιταλιστική κρίση σε όφελος της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Στην κατεύθυνση αυτή η εργατική τάξη πρέπει να μαζικοποιήσει τα σωματεία, να επιβάλει Γενικές Συνελεύσεις και αποφάσεις για Γενική απεργία διαρκείας, για το γκρέμισμα της κυβέρνησης και την ανατροπή των μέτρων, διεκδικώντας τη διαγραφή του δημόσιου χρέους (εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία).

Ήδη πολλοί εργαζόμενοι κατανοούν την οξύτητα της επίθεσης και για αυτό μια σειρά σωματεία και Ομοσπονδίες παίρνουν αποφάσεις ή μιλάνε για την αναγκαιότητα κλιμάκωσης της πάλης με γενική απεργία διαρκείας. Αυτό πρέπει να γενικευτεί και να εξαναγκαστεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία να πάρει ανάλογη απόφαση.

Ο χαρακτήρας της απεργίας διαρκείας θα είναι πολιτικός, όπως πολιτικός ήταν και ο χαρακτήρας της απεργίας της 26ης Σεπτέμβρη: η εργατική τάξη απευθύνεται στην κυβέρνηση και διεκδικεί από αυτή συνολικά εργατικά αιτήματα και στο βαθμό που η κυβέρνηση δεν τα ικανοποιεί, η εργατική τάξη την αμφισβητεί, ή την ανατρέπει.

Την αναγκαιότητα της ανατροπής της κυβέρνησης την κατανοούν σήμερα αρκετοί εργαζόμενοι, ακόμα και από αυτούς που ψήφισαν τα κόμματα που την αποτελούν.

Επειδή στο επόμενο διάστημα το κλείσιμο εργοστασίων και το σαμποτάρισμα της παραγωγής από τους καπιταλιστές θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, η εργατική τάξη πρέπει να λάβει μέτρα να μην σταματήσει η λειτουργία των εργοστασίων. Όπλο σε μια τέτοια κατεύθυνση αποτελεί η ανάδειξη εργοστασιακών επιτροπών, εκλεγμένων και ελεγχόμενων από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Από όλους τους εργαζόμενους.

Οι εργοστασιακές επιτροπές άμεσα να απαιτήσουν να ανοίξουν όλα τα λογιστικά βιβλία και οι λογαριασμοί, ακόμη και τα απόρρητα, ζητώντας την κατάργηση του εμπορικού και τραπεζικού απόρρητου. Τέτοιες επιτροπές θα αποκαλύψουν την τεράστια λεηλασία που έγινε όλα αυτά τα χρόνια από τους καπιταλιστές και το κράτος τους σε βάρος της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Θα οργανώσουν τον πλήρη έλεγχο της παραγωγής και οι αποφάσεις των εργατών θα είναι δεσμευτικές για την επιχείρηση. Θα οργανώσουν την πάλη για τη διεκδίκηση της απρόσκοπτης λειτουργίας των εργοστασίων και θα απαιτήσουν την κρατικοποίηση και τη δήμευση της περιουσίας των αφεντικών, εφόσον προσπαθήσουν να ξεφορτωθούν αυτά τα εργοστάσια.

Το επόμενο βήμα του κινήματος πρέπει να είναι η κλιμάκωση της πάλης, το γκρέμισμα της εσωτερικής, της μικρής τρόικας, ως προϋπόθεση για την εκδίωξη και της εξωτερικής, της μεγάλης Τρόικας, και η ανάδειξη, η εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης η οποία θα στηρίζεται και θα εκφράζει πρωτίστως τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού. Μια τέτοια κυβέρνηση είναι η εργατική κυβέρνηση.

Η πολιτική του ενιαίου εργατικού πολιτικού μετώπου πάλης και εξουσίας με το σύνθημα δράσης της εργατικής κυβέρνησης, στη βάση του μεταβατικού προγράμματος, αποχτά άμεσο και επείγοντα χαρακτήρα.

Το μεταβατικό πρόγραμμα συνίσταται σε εκείνες τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης που αποτελούν την απάντηση στην κρίση από τη σκοπιά των δικών της ταξικών συμφερόντων. Βασικοί κρίκοι αυτού του προγράμματος, που στην πλήρη του μορφή μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με την κατάργηση του καπιταλιστικής εξουσίας και το πέρασμα της εξουσίας στην εργατική τάξη, είναι: η διαγραφή του χρέους (εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία), η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, το πέρασμα στα χέρια του κράτους των τραπεζών, των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, των οργανισμών κοινής ωφέλειας, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, η κατάργηση όλων των απορρήτων (τραπεζικό, εμπορικό, βιομηχανικό), ο πλήρης διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους και η δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, η τιμωρία όσων εμπλέκονται σε πράξεις βίας ενάντια στο κίνημα και στη λεηλασία του δημόσιου χρήματος, κτλ.

Η πρόταση αυτή απευθύνεται προς όλες εκείνες τις δυνάμεις που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη και στο μεταβατικό πρόγραμμα και τις καλεί στην άμεση οικοδόμησή του ενιαίου πολιτικού μετώπου, θέτοντάς τες μπροστά στις ευθύνες τους.

Παράλληλα, ωστόσο, με δεδομένο το έλλειμμα επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης, η πολιτική της Ενότητας των Κομμουνιστών είναι η άλλη πλευρά της προετοιμασίας της εργατικής τάξης για την επανάσταση και γι’ αυτό απολύτως απαραίτητο συστατικό της τακτικής του Ενιαίου Μετώπου στις παρούσες συνθήκες. Γι’ αυτό, παράλληλα με τη δράση στο μαζικό κίνημα πρέπει να φροντίσουμε να αναπτύσσουμε δράση που στοχεύει στη διαμόρφωση προϋποθέσεων για τη συγκρότηση επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος.

Αθήνα,

Πέμπτη 27/9/2012

κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ