Κάτω η κυβέρνηση της φτώχειας και της πείνας

Γενική πολιτική απεργία διαρκείας - εργατική κυβέρνηση

Η συμφωνία της τρικομματικής κυβέρνησης των κεφαλαιοκρατών με την τρόικα, αποτελεί συντριπτικό χτύπημα στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Με τα μέτρα που αποφάσισαν καθιστούν την Ελλάδα τη χώρα της ευρωζώνης με τους χαμηλότερους μισθούς. Στόχος των ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών είναι η εκθεμελίωση των εργατικών κατακτήσεων σε ολόκληρη την ήπειρο και σε αυτήν τους την προσπάθεια αξιοποίησαν τη χρεοκοπία της χώρας, διαμορφώνοντας το «πάτωμα» των εργατικών αμοιβών για την ευρωζώνη. Με την καταβαράθρωση των εργατικών μισθών και το ξήλωμα των εργατικών κατακτήσεων απαντάνε στον ανταγωνισμό με τους καπιταλιστές των ΗΠΑ και της Ασίας. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, είναι εικόνες από το μέλλον για όλους τους εργαζόμενους της Ευρώπης.

Έτσι απαντάνε οι καπιταλιστές στην κρίση τους!

Αρπάζοντας όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από τον παραγόμενο πλούτο για να πετύχουν καλύτερα ποσοστά κέρδους και βυθίζοντας στην απόγνωση εκατομμύρια εργάτες. Αυτό βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία δύο χρόνια στην Ελλάδα:

• Κατεδαφίζονται οι εργατικές κατακτήσεις 100 χρόνων και βυθίζεται η εργατική τάξη στην ανεργία και την εξαθλίωση
• Ξεπουλιούνται στους ιδιώτες κερδοφόροι τομείς που θα προκύψουν από τη συρρίκνωση του κράτους

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ είναι πλήρως υπεύθυνη για τα νέα δεινά του λαού, για την κατάργηση όλων των εργατικών καταχτήσεων και δικαιωμάτων, για τη φτώχεια, την ανεργία, την πείνα, τη λεηλασία των ταμείων, την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και πόρων της χώρας. Το νέο δάνειο που επιζητούν θα μπει σε ειδικό λογαριασμό και θα κατευθύνεται αποκλειστικά στην αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων. Ούτε ένα ευρώ δεν πρόκειται να πάει σε άλλη δραστηριότητα.

Θέατρο σκιών από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ

Η υποτιθέμενη «διαπραγμάτευση» των πολιτικών αρχηγών με την τρόικα, δεν ήταν τίποτε άλλο από κακοπαιγμένο θέατρο. Στόχος δεν ήταν η «σωτηρία» των συντάξεων και των δώρων, αλλά η διάσωση του σαπισμένου πολιτικού συστήματος που καταρρέει από τη λαϊκή οργή. Είναι ψέμα η «διάσωση» του 13ου και του 14ου μισθού μιας και με την κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και τη δραστική μείωση του κατώτερου μισθού και του μεροκάματου, οι μισθωτοί χάνουν πάνω από 4 μισθούς! Είναι υποκρισία η «τηλεοπτική μάχη» για τις συντάξεις, μιας και η κατάργηση του βασικού μισθού θα συμπαρασύρει προς τα κάτω τα πάντα: μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, επίδομα ανεργίας, επιδόματα. Με το κούρεμα του χρέους τα ασφαλιστικά ταμεία θα βρεθούν σε κατάσταση χρεοκοπίας, καθώς θα χάσουν πάνω από 12 δις ευρώ από ομόλογα στα οποία υποχρεώθηκαν απ’ την Τράπεζα της Ελλάδος να τοποθετήσουν τις ασφαλιστικές μας εισφορές.

Το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης με την τρόικα αφορούσε την αντοχή του πολιτικού συστήματος, το τι μπορούσε να νομοθετήσει ώστε να έχει μέλλον και την επόμενη μέρα. Στο θέατρο αυτό είχε ρόλο και η ηγεσία της ΓΣΕΕ. Αντί να προετοιμάσει τους εργαζόμενους για σύγκρουση, φρόντισε να τους κοιμίσει κάνοντας διάλογο με τους βιομήχανους και προκηρύσσοντας απεργίες της τελευταίας στιγμής χωρίς καμία οργάνωση και χωρίς σχέδιο κλιμάκωσης. Φάνηκε πιο καθαρά από ποτέ ότι στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος βρίσκονται πράκτορες της αστικής τάξης, τους οποίους οι εργαζόμενοι πρέπει να διώξουν και να πάρουν στα χέρια τους τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις. Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να γίνει πιόνι στα πολιτικά παιχνίδια της αστικής τάξης και της κυβέρνησης. Τίποτα δεν πρόκειται να σωθεί όσο αφήνουμε το μέλλον μας στα χέρια της κυβέρνησης. Τα ίδια ζητήματα και οι εκβιασμοί θα επανέρχονται σε κάθε νέα δόση του νέου δανείου μέχρι να μας τα πάρουν όλα.

Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί πλέον να διασφαλίσει στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά στρώματα, ούτε τα στοιχειώδη: εργασία, αξιοπρεπές μεροκάματο, κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη, δωρεάν δημόσια υγεία-πρόνοια-παιδεία. Η παραμικρή κατάκτηση αποτελεί πλέον ζήτημα επαναστατικής πάλης, θα επιτευχθεί δηλαδή με την πάλη που αμφισβητεί συνολικά την ιδιωτική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και την ξεπεσμένη και πλήρως εκφυλισμένη αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Η πάλη για κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής, στο όνομα της εργατικής τάξης και η δημοκρατία των εργατικών συμβουλίων αποτελούν την απάντηση στην ανικανότητα του καπιταλισμού να καλύψει όλες τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

Με το νέο μνημόνιο βρισκόμαστε στον ίδιο αδιέξοδο για τους εργαζόμενους δρόμο. Και τη λεηλασία του εισοδήματός μας θα υποστούμε και την πτώχευση θα πληρώσουμε. Και όλα αυτά με τη σφραγίδα και την απαίτηση του ΔΝΤ και της ΕΕ, για να πληρωθούν οι δανειστές-τοκογλύφοι, να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου, να σωθεί η αστική τάξη. Επισείουν διαρκώς το μπαμπούλα της πτώχευσης και των δεινών που θα υποστούμε εάν δεν πάρουμε νέο δάνειο, εάν φύγουμε απ το ευρώ και την ΕΕ, ενώ η φτώχεια και η πείνα εξαπλώνονται τώρα, μέσα στο ευρώ και την ΕΕ.

Τίποτα χειρότερο δεν έχουμε να πάθουμε – Έξω τώρα από το ΕΥΡΩ και την ΕΕ!

Να ανεβάσουμε τον πήχη των αγώνων και διεκδικήσεών μας, εκεί που τον έθεσαν οι καπιταλιστές και η κυβέρνησή τους:

• Μονομερής διαγραφή του δημόσιου χρέους εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Να χάσουν τα κεφάλαια τους οι εγχώριοι και διεθνείς τοκογλύφοι αντί να ληστευθεί η εργατική τάξη και τα εργαζόμενα στρώματα.
• Διαγραφή των χρεών των εργατικών οικογενειών και των φτωχών αγροτών, των αυτόαπασχολουμένων και των επαγγελματιών που προλεταριοποιούνται. Ρύθμιση των χρεών των εργαζόμενων επαγγελματιών.
• Έξοδος από την ΟΝΕ, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.
• Κρατικοποίηση των τραπεζών, των μεγάλων επιχειρήσεων και των οργανισμών κοινής ωφέλειας χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.
• Χωρισμός κράτους-εκκλησίας. Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
• Απαγόρευσή των απολύσεων-αυξήσεις στους μισθούς-μείωση του χρόνου εργασίας. Δουλειά για όλους. Ικανοποίηση των αιτημάτων του συνδικαλιστικού κινήματος.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει εδώ και τώρα να οργανώσουμε Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας για την άμεση ικανοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων, την πτώση της κυβέρνησης και την ανάδειξη εργατικής κυβέρνησης. Τα κόμματα και οι οργανώσεις που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη πρέπει να κινηθούν αποφασιστικά σ’ αυτήν την κατεύθυνση.

Αθήνα 9/2/2012

κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ