32 χρόνια από τη δολοφονία Τεμπονέρα

Το αίμα των νεκρών αγωνιστών βάφει κόκκινο το μέλλον των λαών

32 χρόνια πριν η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δολοφόνησε τον κομμουνιστή καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα γιατί στάθηκε στο πλευρό των αγωνιζόμενων μαθητών του. Οι μαθητές αγωνίζονταν με καταλήψεις σχολείων και διαδηλώσεις για να μην περάσει ο αντιδραστικός νόμος του υπουργού Παιδείας Κοντογιαννόπουλου για την εκπαίδευση και είχαν τη συμπαράσταση όλου του εργαζόμενου λαού. Μέσα από τις καταλήψεις των μαθητών μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης έπαιρναν τη δική τους εκδίκηση για τα αντεργατικά μέτρα που είχε καταφέρει να περάσει η κυβέρνηση του Κων. Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση αντέδρασε με λυσσαλέα βία ενάντια στους μαθητές και έδωσε την εντολή στα αποβράσματα των κομματικών της οργανώσεων για την ανακατάληψη των σχολείων. Αυτό οδήγησε στη δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα από τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Πάτρας και δημοτικό σύμβουλο Καλαμπόκα έξω από σχολείο της Πάτρας.

Τα γεγονότα εκείνων των ημερών δεν χάνουν τη σημασία τους σήμερα. Πολλοί θέλουν να ξεχαστεί η δολοφονία Τεμπονέρα. Η αστική τάξη και τα κόμματά της θέλουν να ξεχαστεί γιατί τους χαλάει το αφήγημα του εκσυγχρονισμού που επιφέρουν οι αστικές πολιτικές και της συναίνεσης που αυτές απολαμβάνουν. Όμως, οι πολιτικές της αστικής τάξης και των κομμάτων της εκσυγχρονίζουν την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση των μαζών και συναντούν συνεχώς της αντίστασή τους που μόνο με την βία κάμπτεται. Η επίσημη αριστερά στέκεται αμήχανα απέναντι στο γεγονός γιατί ήταν απούσα από αυτούς τους αγώνες, καθώς η ίδια είχε ανοίξει το δρόμο της διακυβέρνησης από τη ΝΔ και τον φιλελεύθερο οδοστρωτήρα με την οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα στην οποία συμμετείχε, και πιο πριν με την κυβέρνηση Τζαννετάκη.

Σήμερα που η κυβέρνηση τσακίζει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση της εργατικής τάξης. Σήμερα που η κυβέρνηση δολοφονεί και αρρωσταίνει κατά χιλιάδες τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας με την πολιτική της στην υγεία και την παιδεία, με την πολιτική της στην εργασία, και τον καθημερινό της αυταρχισμό. Σήμερα που, από τη μια, οι αστοί πολιτικοί και οι καπιταλιστές κηρύττουν την «εγκράτεια» στο λαό και την ίδια ώρα κλέβουν ατιμώρητοι τον ιδρώτα του, ενώ από την άλλη η απλήρωτη βενζίνη 20 ευρώ ενός 16χρονου τσιγγάνου τιμωρείται με θάνατο από τα τάγματα ασφαλείας του καθεστώτος. Σήμερα που η κυβέρνηση αφήνει ελεύθερους τους παιδοβιαστές της και δεν κάνει τίποτα για να προστατέψει τα παιδιά από τα νύχια των ιδιωτικών ΜΚΟ. Σήμερα που η κυβέρνηση καμαρώνει για τις συνθήκες ζούγκλας που έχει δημιουργήσει για τους εργαζόμενους, παράδεισο όμως για τα αφεντικά. Σήμερα που η κυβέρνηση επαίρεται για τον πατριωτισμό της και την τουρκοφάγα διάθεσή της προσφέροντας τη χώρα ως οικόπεδο στα σχέδια των αμερικανών ιμπεριαλιστών, ετοιμάζοντας τη νεολαία ως τροφή για τα κανόνια και στερώντας πόρους από τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Σήμερα που ο δολοφόνος Καλαμπόκας, όπως και κάθε δολοφόνος στην υπηρεσία του καθεστώτος, κυκλοφορεί ελεύθερος αλλά τα μέλη της 17 Νοέμβρη ή των αναρχικών δεν μπορούν ούτε τις νόμιμες άδειες από τη φυλακή να πάρουν.

Σήμερα που συμβαίνουν όλα αυτά, και θα συμβούν ακόμα χειρότερα, καθώς ο καπιταλισμός σαπίζει, εμείς οι προλετάριοι και οι επαναστάτες πρέπει να κρατήσουμε στη μνήμη μας τον Τεμπονέρα και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Γιατί δείχνουν το επίπεδο που πρέπει να φτάσουμε για να γίνουμε πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι:

Ένα ισχυρό κίνημα και η θυσία ενός κομμουνιστή δεν φτάνει για να ανατραπεί το σάπιο καθεστώς που θα γεννά συνεχώς εκμετάλλευση, καταπίεση και εξαθλίωση. Χρειάζεται συνειδητός αγώνας για την τελική ανατροπή του ίδιου του καπιταλισμού και για την εγκαθίδρυση της εξουσίας της εργατικής τάξης, της δικτατορίας του προλεταριάτου.

Τότε, οι Μητσοτάκηδες και οι Καλαμπόκες του κόσμου θα τιμωρηθούν όπως τους αξίζει, μαζί με τους αφεντικά του κόσμου αυτού. Για να πάρουν τα όνειρά μας εκδίκηση.

Όλες και όλοι

τη Δευτέρα 9 Γενάρη στις 6.30μ.μ.

στα Σχολεία Τεμπονέρα

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, www.anasyntaxi.gr