Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους προσπαθούν με κάθε μέσο να τσακίσουν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Οι ασφαλιστικοί νόμοι που ψηφίζονται από τη δεκαετία του ’90 και μετά κάνουν ακριβώς αυτό: μειώνουν τις συντάξεις, αυξάνουν την ηλικία συνταξιοδότησης, μειώνουν τις παροχές.

Όλα αυτά εμφανίζονται ως αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τη βιωσιμότητα του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος.

Οι κυβερνήσεις που παίρνουν αυτά τα μέτρα δεν λένε όμως ότι τα χρήματα από τις εισφορές των εργαζομένων έκαναν βιώσιμη την καπιταλιστική κερδοφορία. Τροφοδότησαν με δανεικά και αγύριστα τις επενδύσεις του μεγάλου κεφαλαίου, έγιναν ομόλογα για να κερδοσκοπήσουν οι χρυσοκάνθαροι του χρηματιστηριακού τζόγου, κουρεύτηκαν για τις ανάγκες της αποπληρωμής του χρέους ενός χρεοκοπημένου καπιταλισμού.

Ο καπιταλισμός δεν έχει τίποτα να προσφέρει στους εργαζόμενους εκτός από φτώχεια, εξαθλίωση, ελαστικά ωράρια, χαμηλούς μισθούς, και δουλειά μέχρι το θάνατο.

Ο καπιταλισμός δεν είναι βιώσιμος και πρέπει να τον βοηθήσουμε να πεθάνει! Αυτό απαιτεί να αντισταθούμε σήμερα στα σχέδια επιδείνωσης του ασφαλιστικού συστήματος που φέρνει ο νόμος Βρούτση για το ασφαλιστικό.

Ο νόμος Βρούτση διατηρεί όλη τη λογική του νόμου Κατρούγκαλου:

-διατηρεί τη διάκριση εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης, το πρώτο βήμα για να επιβληθεί η κεφαλαιοποιητική, δηλαδή, η ιδιωτική ασφάλιση,

-εγγυάται μόνο τη χρηματοδότηση της εθνικής σύνταξης,

-διατηρεί τη συμμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος στις δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας και τις ανάγκες αποπληρωμής του χρέους,

-διατηρεί τα αυξημένα όρια συνταξιοδότησης,

-διατηρεί την κατάργηση της 13ης και της 14ης σύνταξης,

-περιορίζει τα βαρέα και ανθυγιεινά,

-μειώνει τις εισφορές των εργοδοτών κινούμενο στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής της εργοδοσίας. Μείωση των εισφορών σημαίνει μείωση του μισθού και των συντάξεων.

Ακόμα και η ενοποίηση των ταμείων, της κύριας και της επικουρικής ασφάλισης, και η ψηφιοποίηση της σύνταξης δεν γίνονται για να διευκολυνθούν οι εργαζόμενοι αλλά για να ανοίξει ο δρόμος του κατακερματισμού των εργαζομένων με τη μετατροπή του συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό, δηλαδή, σε ένα σύστημα όπου ο κάθε εργαζόμενος θα αναλαμβάνει το «ρίσκο» της επένδυσης των δικών του εισφορών.

Η κυβέρνηση παρά την προσπάθεια να παρουσιάσει το νομοσχέδιο ως θετικό, γιατί θα δώσει δήθεν αυξήσεις, δεν μπορεί να κρύψει ότι, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που ψήφισε η ίδια,  η δαπάνη του ΕΦΚΑ αναμένεται να μειωθεί κατά 155 εκατ. φέτος, ενώ η δαπάνη για τις επικουρικές συντάξεις κατά 71 εκατ.

Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο αφορά όλους τους εργαζόμενους της χώρας. Δεν αφορά μόνο τους απόμαχους της εργασίας αλλά τον κάθε εργαζόμενο αφού η κοινωνική ασφάλιση αφορά κάθε πτυχή που συνδέεται με την παροχή ή την αδυναμία παροχής εργασίας: την προστασία από την ανεργία, την ασθένεια, την αναπηρία, την προστασία της μητρότητας, το ύψος και την ποιότητα παροχής ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης κτλ. Αφορά επίσης όλους τους εργαζόμενους γιατί σε τελική ανάλυση αφορά τη διαχείριση του μισθού μας: οι εισφορές μας είναι μέρος του μισθού μας, είναι δικά μας χρήματα που όμως τα διαχειρίζεται το αστικό κράτος. Το νομοσχέδιο Βρούτση, πατώντας στο νόμο Κατρούγκαλου, ενισχύει τη λογική που θέλει αυτά τα χρήματα να τα διαχειρίζονται απευθείας οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Ο καπιταλισμός αναιρεί το δικαίωμα σε μόνιμη και σταθερή εργασία και μαζί με αυτό το δικαίωμα αναιρεί και τα δικαιώματα που αφορούν τις περιόδους που ο εργαζόμενος βρίσκεται εκτός εργασίας.

Οι αλλαγές δείχνουν τη βαθιά σήψη του καπιταλιστικού συστήματος που δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα βασικά στους εργαζόμενους: αξιοπρεπή δουλειά και αξιοπρεπή δικαιώματα συνδεδεμένα μ’ αυτήν.

Το ξαναλέμε λοιπόν: αυτό που δεν είναι βιώσιμο δεν είναι η δημόσια κοινωνική ασφάλιση αλλά ο καπιταλισμός.

Ενάντια στην προσπάθεια του καπιταλισμού να μεταθέσει την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, όλοι οι εργαζόμενοι - παλιοί και νέοι, Έλληνες και μετανάστες, άνδρες και γυναίκες, του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα - αλλά και άνεργοι και οι εργαζόμενοι αυτοαπασχολούμενοι  πρέπει να προτάξουν τα δικά τους συμφέροντα και να παλέψουν ενιαία για την ικανοποίησή τους ενάντια στον καπιταλισμό. Διεκδικούμε:

-Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες ή μετά από 30 χρόνια εργασίας. Πέντε χρόνια λιγότερα για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά.

-Αύξηση των μισθών, σταθερή και μόνιμη εργασία και ταυτόχρονη αύξηση των συντάξεων.

-Πλήρη χρηματοδότηση της ασφάλισης και της υγείας από το κράτος.

- Δωρεάν περίθαλψη από ένα αποκλειστικά δημόσιο, υγειονομικό σύστημα, σε κάθε πολίτη που διαμένει στη χώρα, Έλληνα ή μετανάστη, εργαζόμενο ή άνεργο.

-Να επιστραφούν τα κλεμμένα των ασφαλιστικών ταμείων – να πληρώσουν τα κέρδη των καπιταλιστών την κοινωνική ασφάλιση.

-13ος και 14ος μισθός και σύνταξη.

Όλοι στην απεργία στις 18 Φλεβάρη

Κάτω ο νόμος Βρούτση - Κατρούγκαλου

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ,

www.anasyntaxi.gr