Πρωτοβουλία για μια Ανεξάρτητη Ταξική Εργατική Κίνηση:

Συζήτηση για το πρόγραμμα κάτω από την πίεση των εξελίξεων

Συνέλευση της Πρωτοβουλίας για μια Ανεξάρτητη Ταξική Εργατική Κίνηση πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Νοέμβρη στην αίθουσα της Ένωσης Λογιστών με θέμα το πρόγραμμα της Κίνησης. Η συζήτηση γύρω από το ζήτημα του προγράμματος, είναι σήμερα πιο αναγκαία από ποτέ, είναι όμως μια συζήτηση δύσκολη ακόμα και για πολιτικές συλλογικότητες, πόσο μάλλον για μια πρωτοβουλία με βασικά συνδικαλιστικό χαρακτήρα που εκ των πραγμάτων αναγκάζεται να απαντήσει σε προγραμματικά ζητήματα.

Η Πρωτοβουλία συγκροτήθηκε πριν από 6 χρόνια, με κύριο στόχο να υπηρετήσει την τακτική του ενιαίου μετώπου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σε αντιπαράθεση με τις συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς – στις οποίες συμμετείχαν και πολλά μέλη της πρωτοβουλίας- που είχαν εγκλωβιστεί σε μια διασπαστική και σεχταριστική πρακτική. Η πρωτοβουλία συνέβαλε στο μέτρο των δυνάμεών της στο να ενισχυθεί η ενιαιομετωπική αντίληψη στο κίνημα και εργάστηκε ως ένα βαθμό για την υπέρβαση παγιωμένων γραφειοκρατικών και διασπαστικών πρακτικών στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Μετά το μνημόνιο όμως, η κατάσταση έχει αλλάξει. Ζητήματα που μπορούσαν να «μένουν στην άκρη» ή να συζητιούνται με πιο χαλαρούς ρυθμούς, γίνανε ζητήματα «πρώτης γραμμής», καθώς κάθε αγώνας απόκρουσης της κυβερνητικής πολιτικής, παρέπεμπε τελικά στην πτώση της κυβέρνησης και σε μια άλλη πολιτική προοπτική. Έτσι, το μίνιμουμ πρόγραμμα αντίστασης τείνει να συγχωνεύεται με το μάξιμουμ πρόγραμμα διεκδίκησης της εξουσίας. Σε αυτές τις συνθήκες, η συζήτηση για τα προγραμματικά ζητήματα καθίσταται επιτακτική. Επιπλέον, για μια συλλογικότητα που αναφέρεται στην εργατική τάξη και τα συμφέροντά της, καθίσταται αναγκαία η σαφής απάντηση στα ζητήματα αυτά από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων.

Η εξέλιξη της συζήτησης όμως, έδειξε ότι η πρωτοβουλία έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα για να μπορέσει να καταλήξει σε κάποια συνεκτική προγραμματική κατεύθυνση που να μπορεί να σταθεί σαν απάντηση της εργατικής τάξης. Στη συζήτηση διαφάνηκε ότι είναι ισχυρές στα πλαίσια της πρωτοβουλίας οι μικροαστικές αντιλήψεις για την απάντηση στην κρίση και αυτό εκδηλώνεται τόσο με ασαφή και θολά προγραμματικά κείμενα, όσο και με την έλξη που ασκούν σε πολλούς συντρόφους πρωτοβουλίες τύπου ΕΛΕ (Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου).

Με τη συζήτηση για το πρόγραμμα να είναι ακόμα ανοιχτή, φαίνεται ότι δύο δρόμοι ανοίγονται στην πρωτοβουλία: ή η συγκρότησή της σε μια εργατική κίνηση με προγραμματικές θέσεις που απαντάνε από εργατική σκοπιά στην κατάσταση ή η αποτελμάτωσή της σε μια αδιέξοδη συζήτηση που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να τη μετατρέψει σε συνδικαλιστική παράταξη του «Αριστερού Βήματος» ή κάποιας άλλης αντίστοιχης συλλογικότητας.

Βασίλης Θεοφανόπουλος