Όλοι και όλες στην πανεργατική απεργία στις 10 Ιούνη!

Να μην ψηφιστεί η κατάργηση του 8ωρου και η παρεμπόδιση της απεργίας!

Η κυβέρνηση της ΝΔ και των καπιταλιστών επιχειρεί να γυρίσει την κοινωνία 135 χρόνια πίσω, στο Σικάγο, όπου οι εργάτες πάλευαν για το 8ωρο. Επιχειρεί να νομοθετήσει την κατάργηση του 8ώρου, την 10ωρη εργασία με τις απλήρωτες υπερωρίες, τη δουλειά το Σαββατοκύριακο, την ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας, τη γενικευμένη εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων σε βάρος των συλλογικών, την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης με τη μίσθωση ιδιωτών δικηγόρων και λογιστών για την περαίωση των συντάξεων, με το κόστος να βαραίνει τους συνταξιούχους, την παρεμπόδιση και τον περιορισμό των απεργιών και τον παραπέρα ασφυκτικό έλεγχο του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε νομοσχέδιο με το οποίο:

1) Καταργεί το 8ωρο και μας ξαναγυρνάει στις 10 ώρες δουλειά την ημέρα. Το ωράριο εργασίας θα ρυθμίζεται σύμφωνα με τις ανάγκες των καπιταλιστών, με ατομική σύμβαση.

2) Αυξάνονται οι ώρες της υπερωρίας σε 150 για όλους τους κλάδους, ενώ καταργείται η πληρωμή τους. Ειδικά στους κλάδους όπως του τουρισμού, των συγκοινωνιών, στις κατασκευές κ.ά., για όλους τους μήνες που οι εργαζόμενοι λιώνουν στη δουλειά θα εργάζονται 50ωρο, ενώ ακόμα και η «επιστροφή των ωρών» είναι παραμύθι καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είτε δουλεύουν μεροκάματο, είτε θα απολύονται πριν φθάσουν να δουλέψουν με μειωμένο ωράριο! Ήδη στα εργοτάξια η 10ωρη δουλειά και η δουλειά το Σαββατοκύριακο αποτελεί καθεστώς.

3) Προωθεί τη γενικευμένη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Μετά το άνοιγμα του εμπορίου τις Κυριακές τώρα επεκτείνουν τη δουλειά τα Σαββατοκύριακα και σε νέους κλάδους (πληροφορική, data centers, αποθήκες και logistics, έτοιμο σκυρόδεμα κλπ).

4) Υψώνει νέα εμπόδια στο δικαίωμα της οργάνωσης και αντίστασης και περιορίζεται το δικαίωμα στην απεργία. Το νομοσχέδιο εισάγει υποχρεωτικά τις «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες» για τα σοβαρά ζητήματα του σωματείου και για την κήρυξη απεργίας φακελώνοντας τους εργαζόμενους. Δημιουργεί έναν νόμιμο απεργοσπαστικό μηχανισμό καθώς υποχρεώνει τα συνδικάτα να καθορίζουν «προσωπικό ασφαλείας» και στον ιδιωτικό τομέα, που πρακτικά καθιστούν την απεργία κενό γράμμα.

Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση, εισήγαγε στο νομοσχέδιο την απαγόρευση«επαναπροκήρυξη απεργίας που έχει κριθεί παράνομη από τη Δικαιοσύνη, από τη δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση».

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επεξεργάζεται τα νέα αντεργατικά μέτρα, η πανδημία θερίζει και η κυβέρνηση έχει επιφορτιστεί με εγκληματικές ευθύνες για τους 12.500 θανάτους του COVID-19, οι περισσότεροι από τους οποίους συνέβησαν εκτός ΜΕΘ, διότι δεν προχώρησε στην αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με εξοπλισμό και προσωπικό, με νέες ΜΕΘ, στον πολλαπλασιασμό των δρομολογίων των ΜΜΜ, σε ελέγχους σε χώρους εργασίας και τεστ, στην υποχρέωση των καπιταλιστών για αποσυμφόρηση των εργασιακών χώρων χωρίς καμιά περικοπή μισθών και μίσθωση λεωφορείων για την ασφαλή μεταφορά των εργαζομένων στην εργασία και αποσυμφόρηση των ΜΜΜ, κ.ά.

Αντίθετα, η κυβέρνηση της ΝΔ μπούκωσε με χρήμα τους καπιταλιστές, περιόρισε ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας και οι κατασταλτικοί της μηχανισμοί ξεσάλωσαν. Επιπλέον, για το χατίρι των καπιταλιστών της τουριστικής βιομηχανίας, άνοιξε την αγορά με 3.000 κρούσματα και με δεκάδες νεκρούς, όταν επέβαλε λοκ-νταουν με κάτω από 1.000 κρούσματα!

Απέναντι στη νέα καπιταλιστική και υγειονομική κρίση και στον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η εργατική τάξη μπορεί να νικήσει μόνο με επανάσταση για την ανατροπή του σάπιου μνημονιακού καθεστώτος. Του καθεστώτος που φόρτωσε τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ώστε να προστατεύσει τα δικά της προνόμια: το αφορολόγητο των εφοπλιστών και των «κεφαλαίων εξωτερικού», την ιδιωτική ιδιοκτησία των τραπεζών που όμως χρυσοπληρώθηκαν με δεκάδες δις ευρώ κρατικά κεφάλαια που φορτώθηκαν στο δημόσιο χρέος, τη φορολογική ασυλία και τα προνόμια της εκκλησιαστικής μαφίας, τη συνεχιζόμενη ληστεία μέσω των διοδίων από τις τεχνικές εταιρείες, τις κρατικές επιδοτήσεις σε επιχειρηματίες. Για όλους αυτούς το κρατικό χρήμα συνέχισε να ρέει στις τσέπες τους, ενώ τσακίστηκαν μισθοί, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες για υγεία, παιδεία, δημόσιες συγκοινωνίες κλπ. Επιπλέον, με τη μνημονιακή αντεργατική νομοθεσία βάθυνε η εκμετάλλευση των εργαζόμενων τάξεων και πάλι προς όφελος των κεφαλαιοκρατών. Αυτό είναι το μνημονιακό παρόν και ακόμα χειρότερο είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν.

Η εργατική τάξη να δώσει απάντηση με το δικό της πρόγραμμα:

Διαγραφή του χρέους. Παρά τους κομπασμούς των μνημονιακών κομμάτων, το χρέος είναι σήμερα μεγαλύτερο από το 2010 σαν ποσοστό του ΑΕΠ. Και παρά την προσωρινή  εξυπηρέτησή του, είναι θέμα χρόνου να επανεμφανιστεί σαν πρόβλημα. Η διαγραφή του δημόσιου χρέους είναι προς το συμφέρον της εργατικής τάξης και μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: Με την παύση πληρωμής του και την άρνησή του. Δηλαδή, με τη μονομερή διαγραφή του, εκτός από το μέρος του που οφείλεται στα ασφαλιστικά ταμεία.

Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος: Η διαγραφή του χρέους μηδενίζει την αξία των χρεογράφων του ελληνικού δημοσίου και οδηγεί σε χρεοκοπία το καραβοτσακισμένο τραπεζικό σύστημα. Η μοναδική λύση που είναι συμβατή με τη διαγραφή του χρέους, είναι η κρατικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και η συγχώνευσή τους σε ένα τραπεζικό ίδρυμα.

Κρατικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων: Με την κρατικοποίηση των τραπεζών, κρατικοποιούνται αυτόματα και οι επιχειρήσεις που ελέγχονται από τις τράπεζες, είτε μέσω συμμετοχής των τραπεζών στο μετοχικό τους κεφάλαιο είτε μέσω δανεισμού. Στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας πρέπει επίσης να κρατικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση (π.χ. εταιρείες ενέργειας, ΟΤΕ, αεροδρόμια)

Χωρισμός κράτους – εκκλησίας: Διακοπή της μισθοδοσίας των παπάδων από το κράτος, δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, κατάργηση του μεσαιωνικού άβατου του Αγίου Όρους. Το κράτος της εργατικής τάξης πρέπει να είναι ένα κοσμικό κράτος, στο οποίο η θρησκεία είναι ιδιωτική υπόθεση.

Έξοδος από την ΕΕ και την ευρωζώνη: Η διαγραφή του χρέους και οι συνέπειές της παραβιάζουν καταστατικές αρχές της ΕΕ και θέτουν αυτόματα τη χώρα εκτός της ένωσης. Η έξοδος από την ευρωζώνη και η εισαγωγή εθνικού νομίσματος είναι παράπλευρη συνέπεια της αναγκαίας για την εργατική τάξη πολιτικής.

Έξοδος από το ΝΑΤΟ – κλείσιμο των αμερικανικοΝΑΤΟϊκών βάσεων: Το ΝΑΤΟ σαν παγκόσμιος χωροφύλακας περιφρουρεί – μεταξύ άλλων – και την εξουσία και τα προνόμια της αστικής τάξης στις χώρες – μέλη του. Η υλοποίηση του προγράμματος που υπηρετεί τα εργατικά συμφέροντα, απαιτεί το ξεδόντιασμα των ΝΑΤΟϊκών μηχανισμών με το κλείσιμο των βάσεων.

Η επαναστατική ανατροπή του αστικού καθεστώτος είναι ο μοναδικός δρόμος για την ικανοποίηση των αιτημάτων της εργατικής τάξης εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Ο αγώνας για ψωμί, δουλειά, υγειονομική περίθαλψη, παιδεία, μείωση των ωρών εργασίας, κοινωνική ασφάλιση, είναι αγώνας για την προλεταριακή επανάσταση. Είναι αγώνας ενάντια στα προνόμια της αστικής τάξης που οι μνημονιακές κυβερνήσεις προστάτευσαν σφαγιάζοντας μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές και εργατικά δικαιώματα.

Σε αυτήν την προοπτική πρέπει να κινηθεί η εργατική τάξη παλεύοντας ταυτόχρονα για την βελτίωση της ζωής της διεκδικώντας συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αύξηση των κοινωνικών δαπανών και προστασία των ανέργων .

Με ενιαίο εργατικό μέτωπο η εργατική τάξη πρέπει επίσης να δώσει τη μάχη για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού της κινήματος, ενάντια στην αστική επιρροή, τον κυβερνητικό και κρατικό παρεμβατισμό και την παραταξιοποίηση. Απέναντι στην αδράνεια της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, να προβάλει τον αγωνιστικό συντονισμό σωματείων, ΕΚ και Ομοσπονδιών διεκδικώντας άμεσα την υπογραφή ΕΓΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς τα μεροκάματα και τις συντάξεις.

Οργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος σε νέα βάση, με κλαδικά πανεθνικά συνδικάτα κατά κλάδο παραγωγής.

 Είναι επίσης, ανάγκη να προχωρήσει η αναδιάρθρωση, να μειωθούν οι Ομοσπονδίες σε 20-25 (από 74 κλαδικές και συνταξιουχικές Ομοσπονδίες που είναι σήμερα) σύμφωνα με το σχέδιο του οργανωτικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ, που μένει στα χαρτιά, αφού γίνουν ορισμένες αναγκαίες τροποποιήσεις. Η ΓΣΕΕ πρέπει να είναι ένωση μόνο των Ομοσπονδιών και τα Εργατικά Κέντρα να μετατραπούν σε όργανα συντονισμού της ΓΣΕΕ σε τοπικό επίπεδο χωρίς παραπέρα δικαιώματα.

Ολόκληρη η εργατική τάξη πρέπει να αποκτήσει ενιαία οργάνωση, να καταργηθούν οι αναχρονιστικές δομές, να συγχωνευτεί η ΑΔΕΔΥ με τη ΓΣΕΕ.

 Εμπρός να μετατρέψουμε τα συνδικάτα σε όργανα πάλης στα χέρια των εργατών, σε φρούρια αγώνα, σε πραγματικό σπίτι του εργάτη, σε σχολειά της νέας κοινωνίας, σε σχολειά του σοσιαλισμού!

Η απάντηση βρίσκεται στην επίμονη δουλειά μέσα στο υπάρχον κίνημα για την επαναστατικοποίησή του και τη μετατροπή του σε πραγματικά ταξικό κίνημα που θα δρα στην κατεύθυνση της υλοποίησης της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης, η οποία προέκυψε από την θέση της στην παραγωγή, και που δεν είναι άλλη από την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, χωρίς φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, χωρίς πολέμους. Χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο.

Όλοι και όλες στην απεργία στις 10 Ιούνη και στις συγκεντρώσεις!

Κλιμάκωση του αγώνα για να μην ψηφιστεί το αντεργατικό νομοσχέδιο!

Ιούνης 2021,

κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, www.anasyntaxi.gr