[2019-04-30] ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ! ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

 

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ!

Η φετινή Πρωτομαγιά σκιάζεται από την κορύφωση του εκφυλισμού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπως αυτή εκδηλώθηκε με την αναβολή του συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Η νοθεία στις αρχαιρεσίες, τα σωματεία-φαντάσματα, η ανοιχτή και καλυμμένη παρέμβαση της εργοδοσίας στις διαδικασίες των σωματείων αποτελούν μια χρόνια κατάσταση με ευθύνη σχεδόν όλων των δυνάμεων που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Απέναντι σε αυτή την εκφυλιστική κατάσταση σήψης και παρακμής σαν αποτέλεσμα της αστικής παρέμβασης και επιρροής στο κίνημα, απαιτείται άμεσα η αλλαγή πολιτικής στα Συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες. Μέσα από το ενιαίο εργατικό μέτωπο, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουμε για τον εκδημοκρατισμό του κινήματος, την υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεων μας, για την απόκρουση και ανατροπή της επίθεσης που δεχόμαστε.

 Η πάλη μας πρέπει να στοχεύει ταυτόχρονα στην ύπαρξη, μαζικοποίηση και αναζωογόνηση των σωματείων και τη δημιουργία σωματείων εκεί όπου δεν υπάρχουν. Για σωματεία μαζικά-ενωτικά-αγωνιστικά, αυτοτελή και ανεξάρτητα από το κράτος και την εργοδοσία που θα συσπειρώνουν στις γραμμές τους όλους τους εργάτες ανεξάρτητα απ’ την εργασιακή τους σχέση (μόνιμοι, ωρομίσθιοι, συμβασιούχοι, 4ωρίτες, αορίστου χρόνου, 8μηνίτες, κλπ) ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία, εθνικότητα, από ιδεολογικές και πολιτικές αντιλήψεις.

Παλεύουμε αποφασιστικά μέσα στο υπάρχον συνδικαλιστικό κίνημα, για την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε όλα τα επίπεδα. Για ένα σωματείο κατά κλάδο παραγωγής, μια Ομοσπονδία, ένα Εργατικό Κέντρο σε κάθε Νομό σε ρόλο συντονιστικό, μία ΓΣΕΕ, όλα «εκτός πάσης αστικής επιρροής». Να εκδιωχθούν απ’ τις διοικήσεις των σωματείων όλοι οι εργοδοτικοί, οι εκφυλισμένοι, οι συμβιβασμένοι, οι εξαγορασμένοι, οι ηττημένοι, οι φασίστες.

Να γίνει πράξη η απόφαση του 26ου οργανωτικού Συνεδρίου της ΓΣΕΕ για τη συγχώνευση των 74 περίπου Ομοσπονδιών σε 21 περίπου, καθώς και τον περιορισμό του αριθμού των Εργατικών Κέντρων που πρέπει να έχουν απλά συντονιστικό ρόλο, καθώς και η απόφαση «για την παύση της ανάμειξης του κράτους στα ίντερνα του κινήματος». Να ενοποιηθούν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και να εκδοθεί το ατομικό συνδικαλιστικό βιβλιάριο. Να πάψει άμεσα η κρατική παρέμβαση στα συνδικάτα που είναι προϊόν επιβολής του Εγγλέζικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας, με τη λεγόμενη συμφωνία Σιτρίν, το 1945. Τα καταστατικά των σωματείων να μην χρήζουν έγκρισης από τα πρωτοδικεία, απλά να κατατίθενται σε αυτά, χωρίς οποιοδήποτε χρηματικό κόστος. Να εκδιωχθούν οι δικαστικοί αντιπρόσωποι, και εν προκειμένω οι Δικηγόροι που λειτουργούν ως εκπρόσωποι του κράτους στις αρχαιρεσίες των σωματείων, αρκετοί εκ των οποίων πρέπει να χάσουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος στο βαθμό που συγκαλύπτουν φαινόμενα νοθείας, και οι εκλογές των συνδικάτων να γίνονται από κοινή εφορευτική επιτροπή των συνδυασμών που παίρνουν μέρος σε αυτές. Τα συνδικάτα να στηρίζονται αποκλειστικά στις εισφορές και συνδρομές των μελών τους και να πάψει η οικονομική παρέμβαση του κράτους στο εσωτερικό τους.

Να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στον εκδημοκρατισμό του κινήματος, στη δημοκρατική λειτουργία, λήψη και υλοποίηση των αποφάσεων των συνελεύσεων, στο ξεκαθάρισμα των μητρώων-μελών.

Απέναντι στον εκφυλισμό, την αδράνεια, την αστικοποίηση της διοίκησης της ΓΣΕΕ, προκρίνουμε τον γνήσιο και δημοκρατικό συντονισμό σωματείων-Ομοσπονδιών-Εργατικών Κέντρων, όλων όσων θέλουν να παλέψουν ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση, την κατάργηση της αντεργατικής-αντιαπεργιακής  νομοθεσίας, ενάντια στην εκμετάλλευση και καταπίεση και για την αγωνιστική διεκδίκηση των αιτημάτων μας, τη διατήρηση και διεύρυνση των κατακτήσεων του κινήματος.

Είμαστε από θέση αρχής ενάντια στην ανάμειξη των δικαστηρίων στα εσωτερικά των συνδικάτων, άρα και στον διορισμό Διοικήσεων από αυτά. Η ανάμιξη του κράτους στο εσωτερικό του κινήματος έφερε πολλά δεινά στο κίνημα και ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος από τους εργάτες και την αποστροφή τους στην οργανωμένη πάλη.

Κρίσιμο ζήτημα για την αποτελεσματικότητα της πάλης μας αποτελεί το περιεχόμενο και η κατεύθυνση της πάλης μας και, για την εξυπηρέτηση των ταξικών μας στόχων, η μορφή οργάνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η πάλη για την υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεών μας πρέπει να κινείται στην κατεύθυνση της  ανατροπής του ίδιου του καπιταλισμού που είναι η αιτία των προβλημάτων μας, για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια-ανεργία-εξαθλίωση, χωρίς πολέμους, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΠΑΛΗ ΤΑΞΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΑΞΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Μετά από 9 χρόνια μνημονίων, είναι πλέον σαφές ότι ο καπιταλισμός δεν έχει άλλο δρόμο εκτός από αυτόν της μνημονιακής βαρβαρότητας. Αυτή είναι η απάντηση της τάξης των κεφαλαιοκρατών στην κρίση, αυτή είναι η μοναδική πολιτική που μπορούν να ασκήσουν για να διασώσουν την εξουσία τους και τα προνόμιά τους. Η εργατική τάξη πρέπει να βροντοφωνάξει ότι ο δρόμος των μνημονίων, του ευρώ και της ΕΕ αποτελεί μονόδρομο για την διάσωση της καπιταλιστικής εξουσίας. Δεν αποτελεί όμως μονόδρομο για εμάς! Υπάρχει άλλος δρόμος, χωρίς μνημόνια και χρέος, έξω από την ΕΕ, την ΟΝΕ και το ΝΑΤΟ! Αυτός είναι ο εργατικός δρόμος!

  • Ακύρωση των μνημονίων και των μνημονιακών - αντεργατικών νόμων
  • Στάση πληρωμών στους τοκογλύφους δανειστές και διαγραφή του δημόσιου χρέους
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας με εργατικό έλεγχο
  • Έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Μόνο σε σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό μπορεί να επιβληθεί η απάντηση της εργατικής τάξης στην κρίση και τα μνημόνια.


Όσο η διεθνής καπιταλιστική κρίση θα συνεχίζει να εξαθλιώνει την εργατική τάξη η επαναστατική πάλη ενάντια στον καπιταλισμό θα είναι στην ημερήσια διάταξη.

κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ
Μάης 2019

www.anasyntaxi.gr