Εξελίξεις στο μέτωπο της παιδείας

«Αδυνατεί να εφαρμόσει το νόμο η Διαμαντοπούλου»

Ενώ το μέτωπο των καταλήψεων στα πανεπιστήμια φαίνεται να υποχωρεί (ελάχιστες σχολές πλέον τελούν υπό κατάληψη), η διαδικασία εφαρμογής του νόμου προσκρούει στην επίμονη άρνηση της πανεπιστημιακής κοινότητας να συμπράξει στη συγκρότηση εφορευτικών επιτροπών που θα εκλέξουν τα συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων. Συγκεκριμένα, η Υπουργός Παιδείας αδυνατεί στην κυριολεξία να βρει πανεπιστημιακούς προκειμένου να συγκροτηθούν οι εφορευτικές επιτροπές. Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα μόνο σε τέσσερα πανεπιστήμια και οχτώ ΤΕΙ έχει ολοκληρωθεί εμπρόθεσμα η διαδικασία και έχει εκδοθεί διαπιστωτική πράξη.

Το μόνο που απομένει για την Υπουργό Παιδείας είναι να καταφύγει στην έκδοση τροπολογίας με την οποία θα διοριστούν τα μέλη των εφορευτικών επιτροπών! Κάτι τέτοιο μάλλον δεν θα ξενίσει κανέναν μιας και η κυβέρνηση κινείται εδώ και καιρό εκτός των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας. Ένας νόμος – έκτρωμα άλλωστε η αντισυνταγματικότητα του οποίου επισημάνθηκε από την ίδια την επιστημονική επιτροπή της Βουλής μόνο με αντισυνταγματικό και πραξικοπηματικό τρόπο μπορεί να εφαρμοστεί.

Τα χτυπήματα που δέχεται όμως η Διαμαντοπούλου δεν έρχονται μόνο από τους πανεπιστημιακούς αλλά και από τεχνοκράτες που στελεχώνουν τα επιτελεία της. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στα πανεπιστήμια (ΑΔΙΠ) Σπ. Αμούργης παραιτήθηκε δηλώνοντας την αντίθεση του με το ρόλο της Αρχής που εξαρτά τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από την αξιολόγησή τους. Όπως είναι γνωστό η ΑΔΙΠ αναλαμβάνει με τον καινούργιο νόμο ρόλο Διευθυντηρίου στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αφού θα αξιολογεί, θα πιστοποιεί και θα προτείνει χρηματοδότηση των πανεπιστημίων ανάλογα με τις αποδόσεις τους.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο δρόμος της εφαρμογής του νόμου –πλαίσιο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για την Υπουργό Παιδείας. Πέρα από την πάλη του φοιτητικού κινήματος έχει να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις που το ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα αναπαράγει. Πολύ περισσότερο έχει να αντιμετωπίσει το καθηγητικό κατεστημένο που τόσα χρόνια αντλεί εξουσία και θεσμικό κύρος μέσα από το μοντέλο διοίκησης των πανεπιστημίων, εκμεταλλευόμενο φυσικά την απουσία οποιουδήποτε φοιτητικού ελέγχου.

«Πανεπιστήμιο Κρήτης, μεθοδεύσεις καθηγητών – κατάργηση ασύλου»

Στις 10 Οκτώβρη στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης ο Σύλλογος Φοιτητών είχε πάρει απόφαση για παράσταση διαμαρτυρίας στη γενική συνέλευση τμήματος που θα συζητούσε το ζήτημα της εξεταστικής. Προηγούμενα οι καθηγητές είχαν πάρει απόφαση για απώλεια της εξεταστικής, ενώ είχε προηγηθεί μόλις μια εβδομάδα καταλήψεων! Την ίδια στιγμή, αναστάτωση προκαλούσε η παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στην (απομακρυσμένη από τα γεγονότα) είσοδο του Πανεπιστημίου, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης. Οι καθηγητές γνωρίζοντας ότι κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης θα πραγματοποιούνταν παράσταση διαμαρτυρίας του φοιτητικού συλλόγου, σπεύσαν να ενεργοποιήσουν τον κρατικό μηχανισμό καταστολής προκειμένου να αποφύγουν τη δικαιολογημένη αντίδραση των φοιτητών. Με αυτό τον τρόπο έκαναν το πρώτο βήμα στην εφαρμογή του νόμου που αποσκοπεί μέσα από την κατάργηση του ασύλου στην αυταρχικοποίηση του πανεπιστημίου και στη μετατροπή του σε «επιχείρηση».

«Αναστολή της λειτουργίας στο ΤΕΙ Αθήνας»

Στην απώλεια του εξαμήνου του οδηγείται κατά πάσα πιθανότητα το ΤΕΙ Αθήνας που αποφάσισε ομόφωνα την αναστολή της έναρξης του εξαμήνου από τις 17 Οκτωβρίου για μια εβδομάδα, διότι, παρά το γεγονός ότι έχουν εγκριθεί οι σχετικές πιστώσεις σε επίπεδο προυπολογισμού, τόσο το Υπουργείο Παιδείας όσο και το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχουν εγκρίνει ακόμα τον απαραίτητο αριθμό έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού, ώστε το ίδρυμα να μπορέσει να λειτουργήσει στοιχειωδώς.

Όπως σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση: « την ευθύνη για ενδεχόμενη απώλεια του εξαμήνου, δεν θα φέρει πλέον το ΤΕΙ Αθήνας». Μάλιστα τονίζεται ότι δεν έχουν σταλεί ακόμη οι «ψαλιδισμένες» επιχορηγήσεις των μηνών Ιουλίου, Αυγούστου και Σεπτεμβρίου με αποτέλεσμα το τμήμα να μην είναι σε θέση να καλύψει τις πάγιες ανάγκες του. Όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά τα μέλη του Συμβουλίου, αν αυτά τα θέματα δεν αντιμετωπιστούν άμεσα «το ίδρυμά μας θα αναγκαστεί να μην επικυρώσει τις εγγραφές των σπουδαστών που εγγράφηκαν στο ΤΕΙ Αθήνας από μετεγγραφές και άλλες ειδικές κατηγορίες, διότι εισήχθηκαν στο ίδρυμα χωρίς την έγκρισή του και φυσικά δεν μπορεί να τους προσφέρει τις εκπαιδευτικές παροχές του.»

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στο ΤΕΙ Αθήνας είναι ότι για φέτος ο προυπολογισμός του τμήματος μειώθηκε κατά 60 % ! Την ίδια στιγμή, η Υπουργός Παιδείας ακολουθώντας το γνωστό μοτίβο καισαρισμού που διέπει την εκπαιδευτική της πολιτική, δηλώνει ότι: «κανένα ίδρυμα δεν μπορεί να αποφασίσει την αναστολή της λειτουργίας του» ξεχνώντας μάλλον ότι τα πανεπιστήμια είναι αυτοδιοίκητα και από την άλλη πλευρά είναι συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας να μεριμνά αποκλειστικά και μόνο για τη χρηματοδότηση και την οικονομική τους συντήρηση.

«Καταλήψεις σε σχολεία»

Περίπου 813 σχολεία εξακολουθούν και παραμένουν υπό κατάληψη από την έναρξη της σχολικής χρονιάς έως και σήμερα. Η αιτία δεν είναι άλλη παρά η έλλειψη των έντυπων δωρεάν διανεμόμενων σχολικών συγγραμμάτων που η Υπουργός Παιδείας εξακολουθεί να βαφτίζει «καθυστέρηση». Σε κάθε περίπτωση είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα σχολικά βιβλία άρχισαν να τυπώνονται από τα μέσα Σεπτέμβρη και ως εκ τούτου η διανομή τους αναβάλλεται επ’ αόριστον. Η «καθυστέρηση» αυτή δεν είναι παρά ένας εύσχημος τρόπος έτσι ώστε οι γονείς στην καλύτερη περίπτωση να αναγκαστούν να χρυσοπληρώσουν τα σχολικά βιβλία από βιβλιοπωλεία, ενώ οι πιο άτυχοι θα είναι υποχρεωμένοι να βγάλουν τη σχολική χρονιά με dvd στα πλαίσια πάντα του ψηφιακού σχολείου που σχεδιάζει η κυβέρνηση! Έχει επισημανθεί εδώ και καιρό ότι η κυβέρνηση είναι ένα βήμα πριν κηρύξει στάση πληρωμών στην εκπαίδευση, ενώ η ίδια η φύση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σε σχολεία και πανεπιστήμια αποσκοπεί στη μετακύλιση του κόστους σπουδών στις λαϊκές οικογένειες. Την ίδια στιγμή που η κοινωνία μοιάζει με καζάνι που βράζει, η Υπουργός Παιδείας έχοντας χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα επιμένει να θριαμβολογεί για τις καινοτομίες του Υπουργείου και να καταγγέλει ως «υποκινούμενο» το αυθόρμητο κίνημα καταλήψεων που εκδηλώνεται στη βάση των προβλημάτων που η ίδια η εκπαιδευτική πολιτική γεννά. Ο στόχος της κυβέρνησης είναι διττός: αφενός μεν να δημιουργήσει τα αυριανά σχολεία της αγοράς αφετέρου δε να εντείνει τους ταξικούς φραγμούς στο χώρο της εκπαίδευσης μετατρέποντας το κοινωνικό δικαίωμα της παιδείας σε εμπορεύσιμο και ανταλλάξιμο προϊόν.