Πέθανε ο Μιχάλης Βασιλάκης

Ο Μιχάλης Βασιλάκης, κομμουνιστής και γραμματέας του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (Ε.Α.Μ)., πέθανε τα ξημερώματα της 18ης Φεβρουαρίου στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών.

Γεννήθηκε στο Μιράμπελο της Κρήτης, ήρθε όμως στην Πάτρα ως φοιτητής και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο. Έκτοτε η ζωή του και η δράση του συνδέθηκαν με την πόλη της Πάτρας.

Το 1985 μαζί με άλλους κομμουνιστές δημιούργησαν το Ε.Α.Μ. αποσχιζόμενοι από το ΚΚΕ. Ήταν μια διάσπαση από τα αριστερά του ΚΚΕ, το οποίο βρισκόταν σε δρόμους αναζήτησης συμφιλίωσης με τον αναθεωρητισμό και τον κυβερνητισμό, δρόμοι που οδήγησαν λίγο αργότερα στο κοινό πόρισμα με την Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) του Λεωνίδα Κύρκου,  το σχηματισμό του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου και τελικά τη συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις του Τζαννετάκη και της Οικουμενικής. Αυτήν την περίοδο, το Ε.Α.Μ. προσπαθεί να στηριχθεί στο μαρξισμό για να διαμορφώσει θέσεις για την αποτυχία των λαϊκών δημοκρατιών που  κατέρρεαν, για τον ιμπεριαλισμό, για το εργατικό κίνημα,  τη θέση της Ελλάδας στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα , κτλ.

Το 1991 δολοφονείται στην Πάτρα από μέλη της τοπικής ΟΝΝΕΔ που προσπαθούν να σπάσουν τις μαθητικές καταλήψεις, οι οποίες χαλάνε τη βιτρίνα της πανίσχυρης και αήττητης μέχρι τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο κομμουνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας, στέλεχος του Ε.Α.Μ. Ο Μιχάλης Βασιλάκης θα σταθεί ακούραστος αγωνιστής της τιμωρίας όχι μόνο των φυσικών και αλλά των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας. Από τότε και κάθε χρόνο στις 9 Γενάρη, ο Μιχάλης Βασιλάκης ως γραμματέας του Ε.Α.Μ., θα εκφωνεί το λόγο στο μνημείο Τεμπονέρα. Οι παθιασμένοι λόγοι του αποτελούν οδοδείκτες για τα γεγονότα της τελευταίας τριαντακονταετίας.

Την περίοδο 2001-2 η οργάνωση της Αριστερής Ανασύνταξης βρισκόταν σε συζητήσεις με το Ε.Α.Μ. για τη επίτευξη μιας ευρύτερης ενότητας των κομμουνιστών. Το καθήκον των κομμουνιστών να διαμορφώσουν τους όρους της δημιουργίας του δικού τους πολιτικού φορέα, αντί να επιτρέπουν στο ρεφορμισμό να τους ποδηγετεί, παραμένει, και μάλιστα αναδεικνύεται σήμερα που ο καπιταλισμός έχει μπει σε ακόμα πιο έντονη φάση σήψης και κρίσης, κρίσιμο καθήκον, ίσως το πιο κρίσιμο για την επιτυχία της κοινωνικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στη φυσική και στην πολιτική οικογένεια του Μιχάλη Βασιλάκη.