ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ

ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Προσυγκέντρωση κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Πλατεία Κλαυθμώνος 16:30

Κάλεσμα για μια ενωτική, αντιιμπεριαλιστική, αντινατοϊκή, αντιφασιστική, αντικυβερνητική κινητοποίηση για την επέτειο της 17ης Νοέμβρη!

Σε μια ιστορική συγκυρία που

• ο ευρω-νατοϊκός ιμπεριαλισμός εξαπολύει τον πόλεμο ενάντια στην παγκόσμια πλειοψηφία στα μέτωπα της Ουκρανίας και της Δυτικής Ασίας με τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ, ενώ ετοιμάζεται να ανοίξει και νέα μέτωπα, όπως στην Καραϊβική ενάντια στη Βενεζουέλα,
• η κυβέρνηση της ΝΔ προσφέρει γη και ύδωρ σε ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ, ενάντια σε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, υποθηκεύοντας τα συμφέροντα και την ασφάλεια του ελληνικού λαού, με την πλειοψηφία της αντιπολίτευσης να ταυτίζεται επί της ουσίας,
• επιδεινώνεται συνεχώς η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, η παραγωγική υποβάθμιση της χώρας, οι καταστροφικές ιδιωτικοποιήσεις κοινωφελών υπηρεσιών (π.χ. εκπαίδευση, υγεία, ενέργεια, σιδηρόδρομοι), το ξεπούλημα της δημόσιας υπηρεσίας και του φυσικού πλούτου της χώρας στο ξένο και ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο,
• οξύνεται η αντιδημοκρατική κατρακύλα με σωρεία σκανδάλων (ΟΠΕΚΕΠΕ, υποκλοπές, συγκάλυψη ευθυνών για το εγκληματικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, κ.α.), κρατικό αυταρχισμό (π.χ. πειθαρχικό δίκαιο για φοιτητές, εκπαιδευτικούς και δημοσίους υπαλλήλους γενικότερα) και αστυνομική καταστολή,
• ενώ το τέρας του φασισμού, του ναζισμού και του ρατσισμού αναβιώνει και εργαλειοποιείται από τις κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ,

…τα συνθήματα του Πολυτεχνείου «Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ – Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» είναι επίκαιρα όσο ποτέ!

Καθίσταται επείγουσα η ανάγκη για ευρύτερες μετωπικές, πολιτικές και κινηματικές συμπορεύσεις στην κατεύθυνση της ρήξης με την ντόπια ολιγαρχία, τον ιμπεριαλισμό, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, αλλά και για την πτώση της κυβέρνησης της φτώχειας, του πολέμου και των σκανδάλων από το λαϊκό κίνημα.

Καλούμε σε συντονισμό για μια ενωτική, αντιιμπεριαλιστική, αντινατοϊκή, αντιφασιστική, αντικυβερνητική κινητοποίηση για την επέτειο της 17ης Νοέμβρη!

Υπογράφουσες οργανώσεις και συλλογικότητες:

Μέτωπο Λαϊκού Αγώνα «Ηλέκτρα Αποστόλου»

Ομάδα κομμουνιστών/αγωνιστών Λαϊκή Δράση

Πρωτοβουλία για την Ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κινήματος

Συλλογικότητα για την Επαναστατική Ενοποίηση της Ανθρωπότητας

κομμουνιστική οργάνωση Ανασύνταξη

Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας

52 χρόνια από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η εξέγερση και η ανατροπή του καπιταλισμού είναι πιο επίκαιρη από ποτέ

Ο καπιταλισμός βυθίζεται στα αδιέξοδά του. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η αδυναμία για υψηλή κερδοφορία οδηγεί σε συνεχείς πολεμικές συγκρούσεις που πλέον συγκλίνουν όλο και πιο πολύ σε μια καταστροφική σύγκρουση των ΗΠΑ και της Κίνας, ενώ ο τρόμος του πυρηνικού πολέμου αναδύεται στην επιφάνεια. Τη ίδια στιγμή που ο πλούτος των κεφαλαιοκρατών φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη, η φτώχεια καλπάζει παντού, ακόμα και στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ο φασισμός και ο ναζισμός ορθώνουν κεφάλι τους ξανά και καλούν τους λαούς να σφαχτούν αναμεταξύ τους για να σωθεί δήθεν η πατρίδα, δηλαδή, τα κέρδη των εγχώριων καπιταλιστών. Η ισχύς του σάπιου καπιταλισμού είναι τόση που οι ισχυροί του καπιταλισμού παρακολουθούν τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από τη ναζιστική κυβέρνηση του Ισραήλ σε ζωντανή μετάδοση και δεν κουνάνε το δακτυλάκι τους (όταν δεν βοηθάνε ενεργά τους δολοφόνους του Ισραήλ), ακριβώς όπως έκαναν οι πρόγονοί τους, όταν αναδύονταν ο φασισμός και ο ναζισμός του Μουσολίνι και του Χίτλερ. Ο φασισμός και ο ναζισμός είναι η απάντηση του σάπιου καπιταλισμού στην κρίση του και στον φόβο της επανάστασης. Γι’ αυτό, ανεξαρτήτως του αν μια αστική δύναμη είναι συντηρητική ή φιλελεύθερη, αν πρόκειται για τον Μπάιντεν ή τον Τραμπ, τον Τσίπρα ή τον Μητσοτάκη, όλοι προωθούν τον εθνικισμό και όλοι στηρίζουν το Ισραήλ.

Η ελληνική αστική τάξη με μπροστάρη τη ΝΔ, τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), με τη βοήθεια των ακροδεξιών δυνάμεων και την ανικανότητα της ρεφορμιστικής αριστεράς να οργανώσει τον επαναστατικό αγώνα της εργατικής τάξης και της νεολαίας, ξηλώνει κάθε κατάκτηση που έχει τη ρίζα της στο εξεγερσιακό δυναμικό του Πολυτεχνείου. Μέσα σε λίγα χρόνια, συμπιέστηκαν μισθοί-μεροκάματα-συντάξεις, εξαφανίστηκαν εργασιακά δικαιώματα, το διευθυντικό δικαίωμα των αφεντικών αναγορεύτηκε σε ιερό και απαραβίαστο, ιδιωτικοποιήθηκε ή βρίσκεται στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης το σύνολο του δημόσιου τομέα (ενέργεια, συγκοινωνίες, κοινόχρηστοι χώροι, παιδεία, υγεία, ασφάλιση, νερό κλπ), ο αυταρχισμός έχει υψωθεί σε σημεία που θα ζήλευε και η χούντα, ενώ η ατιμωρησία των κυβερνώντων, που «γδύνουν» τη δημόσια περιουσία για να τη μετατρέψουν σε ιδιωτικό κέρδος, δεν έχει προηγούμενο.

Απέναντι σε όλα αυτά η Εξέγερση του Πολυτεχνείου δείχνει το δρόμο.

Φωτίζει το πώς οι λαοί μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα τους ακόμα και όταν όλα δείχνουν τελειωμένα και ο αντίπαλος ανίκητος. Φοιτητές και εργάτες τις μέρες της κατάληψης του Πολυτεχνείου έδειξαν ότι καμιά «χούντα» είτε αυτή των συνταγματαρχών είτε η «χούντα» του Μητσοτάκη, δεν μπορεί να τα βάλει με ένα αποφασισμένο λαό

που διψάει για λευτεριά και όχι για την ψευδαίσθηση τυπικής ελευθερίας της αστικής δημοκρατίας,

που βάζει τα δικά του συμφέροντα και τις ανάγκες πάνω από τις ανάγκες του «έθνους» των καπιταλιστών,

που γνωρίζει τον εχθρό του (τη «χούντα» αλλά και τους αμερικανούς προστάτες της) και το έδαφος πάνω στο οποίο στηρίζονται, τον καπιταλισμό,

που έχει σκοπό να φτάσει μέχρι το τέλος, την ανατροπή όχι μόνο της «χούντας» αλλά του ίδιου του καπιταλισμού, που όταν δεν μπορεί να αναπαραχθεί δημοκρατικά γίνεται «χούντα».

Ο αγώνας του εξεγερμένου λαού στο Πολυτεχνείο είναι το παράδειγμα της αποφασιστικότητας που απαιτείται για να σταματήσει η καταστροφική πορεία του καπιταλισμού και να ανοίξει ο δρόμος για την εξουσία της εργατικής τάξης.

Ας μη φοβηθούμε λοιπόν. Στο δρόμο του Νοέμβρη, στο δρόμο που δείχνει ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού, να βροντοφωνάξουμε και να αγωνιστούμε:

-Κάτω τα χέρια από τη δημόσια και δωρεάν υγεία-παιδεία και τα δημόσια αγαθά. Ανατροπή όλων των ιδιωτικοποιήσεων.

-Λεφτά για τις ανάγκες μας, για μισθούς και συντάξεις και όχι για την αποπληρωμή του χρέους.

-Έξω οι Αμερικανοί και οι βάσεις τους, έξοδος από την ΕΕ και αποφασιστικός, κοινός αγώνας με τους λαούς της Ευρώπης για τη διάλυσή της. Καμιά στήριξη, καμιά συνεργασία με το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ.

-Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Για μια κυβέρνηση της εργατικής τάξης, για τη δικτατορία της εργατικής τάξης, για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

κ.ο ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ  www.anasyntaxi.gr

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΛΑΛΛΗΤΗΡΙΑ ΤΗΝ 1Η ΟΚΤΩΒΡΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΟΚΤΑΩΡΟΥ

Δεν θα σταματήσουν στην κατάργηση του 8ωρου

Δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει την επίθεση στην εργατική τάξη. Αφού όλες οι αστικές δυνάμεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ακροδεξιοί) κατάφεραν να φορτώσουν το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης και της χρεοκοπίας του 2010 στις πλάτες της εργατικής τάξης υπογράφοντας απανωτά μνημόνια, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη βρήκε το πεδίο ανοικτό να επιβάλει ένα μόνιμο μνημονιακό μεσαίωνα στους χώρους εργασίας. Μετά από συνεχείς νόμους για την ακύρωση του δικαιώματος στην απεργία, την κατάργηση στην πράξη των συλλογικών συμβάσεων, την ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος και της ασυδοσίας των εργοδοτών, την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων, τώρα προχωρά και στην κανονική κατάργηση του 8ωρου.

Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη δείχνει ξεκάθαρα το ταξικό της πρόσωπο. Είναι η κυβέρνηση των καπιταλιστών, νομοθετεί τη θέλησή τους για ευέλικτο, φτηνό, υποταγμένο εργατικό δυναμικό.

Με το νέο νομοσχέδιο η εργοδοσία αποκτά το «δικαίωμα» να κρατάει τον εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες την ημέρα. Να τον απασχολεί ακόμα και με συμβάσεις 2 ημερών, να κομματιάζει την άδεια του καλοκαιριού, να τον μετακινεί σε διαφορετικά ωράρια ανάλογα με τις ανάγκες του «businessplan» της εταιρείας. Με ένα SMS θα προσλαμβάνει και θα απολύει.

Το τι σημαίνουν αυτά το καταλαβαίνει ο καθένας από εμάς που πρέπει να εργαστεί για να ζήσει: ξεζούμισμα, φθορά της υγείας, διάλυση της οικογενειακής ζωής (ή της δυνατότητας να υπάρξει οικογενειακή ζωή), δουλειά είλωτα για να αβγαταίνουν τα κέρδη των αφεντικών.

Αυτή δεν είναι η μοίρα μας. Δεν πρόκειται για φυσικά φαινόμενα που πρέπει να τα υποστούμε. Δεν θέλουμε να ζούμε έτσι. Δεν είναι δική μας επιλογή.

Είναι η επιλογή αυτών που υπηρετούν τον καπιταλισμό.

Η πολιτική αυτή, η κυβέρνηση που την εφαρμόζει και το σύστημα που την γεννά, πρέπει και μπορούν να ανατραπούν.

Να δείξουμε τη δική μας θέληση και τη δική μας πρόταση για το πώς θέλουμε να ζήσουμε:

• 6ωρη, 5θημερη εργασία, με 40 μέρες διακοπών, εκ των οποίων 15 μέρες συνεχόμενες. Κατοχύρωση της αργίας της Κυριακής.
• Αύξηση των μισθών, των ημερομισθίων και των συντάξεων μέσα από ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Να καταργηθεί η παρέμβαση της κυβέρνησης στον καθορισμό του ύψους του μισθού.
• Απαγόρευση δια νόμου των απολύσεων. Δουλειά για όλους.

Θα μας πουν τα γνωστά παραμύθια: δεν αντέχει η οικονομία τέτοια μέτρα, ότι θα χρεοκοπήσουμε πάλι, θα μας πετάξει η ΕΕ εκτός, κ.ά.

Πράγματι, η καπιταλιστική οικονομία δεν αντέχει τις δικές μας ανάγκες. Επειδή έχει σε προτεραιότητα άλλες ανάγκες: την αύξηση των κερδών των καπιταλιστών, των βιομηχάνων, των τουριστικών επιχειρήσεων, των εμπόρων όπλων. Λεφτά υπάρχουν για τις κατασκευαστικές εταιρείες στις οποίες έχουν παραχωρηθεί οι εθνικοί οδοί με αποικιακού τύπου συμβάσεις, για την εκκλησία που δεν πληρώνει φόρους για τα ακίνητά της, για τους εφοπλιστές που αποφασίζουν οι ίδιοι τι φόρο (δηλ. ελεημοσύνη) θα πληρώσουν, για τους τραπεζίτες που τις χρεοκοπημένες τους τράπεζες τις ξεχρεώσαμε εμείς.

Το ελληνικό κράτος δεν χρεοκόπησε επειδή έδινε σε μας μισθούς που δεν τους δικαιούμασταν, αλλά επειδή τραπεζίτες-βιομήχανοι-εφοπλιστές-εκκλησία άδειαζαν τα ταμεία με τη βοήθεια των κυβερνήσεων τους.

Το να βγούμε από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν είναι κίνδυνος αλλά ευλογία για όσους εργάζονται για να ζήσουν. Είναι κίνδυνος για τα αφεντικά, για τα παράσιτα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, των τρωκτικών του ΟΠΕΚΕΠΕ, των καλοπληρωμένων γραφιάδων των ΜΜΕ.

Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ υπάρχουν για να προστατεύουν το δικαίωμα στην εκμετάλλευση των καπιταλιστών σε βάρος της εργατικής τάξης, για να ζουν οι καπιταλιστές καλά σε βάρος της δική μας σκληρής εργασίας.

Αυτά δεν τα ξεχνάμε και τα κάνουμε ορατά στον αγώνα μας. Αγωνιζόμαστε για:

-Μονομερή διαγραφή του χρέους, εκτός αυτού που χρωστάει το κράτος στα ασφαλιστικά μας ταμεία.

-Έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ. Λεφτά για δημόσια υγεία-παιδεία-ασφάλιση και όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς και επιχορηγήσεις σε καπιταλιστές.

-Εθνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας -ενέργεια, επικοινωνίες, συγκοινωνίες, υγεία, παιδεία.

Εργάτη, εργάτρια,

Τίποτα δεν πρόκειται να μας χαριστεί. Ακόμα και η απλή ανάγκη να δουλεύουμε με ανθρώπινα ωράρια και να αμειβόμαστε με αξιοπρέπεια απαιτεί σκληρό αγώνα. Και τελικά ο καπιταλισμός δείχνει καθημερινά ότι δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε τα στοιχειώδη. Γι’ αυτό ο αγώνας μας πρέπει να στρέφεται και εναντίον του ίδιου του καπιταλισμού και του αστικού κράτους. Δεν διεκδικούμε ένα μεγαλύτερο κομμάτι από τα ψίχουλα αλλά όλο το καρβέλι.

Καμιά μοιρολατρία, καμιά ηττοπάθεια.

Καμιά αυταπάτη ότι κάποιοι άλλοι από το πολιτικό προσωπικό των καπιταλιστών (πασόκοι, συριζαίοι, ακροδεξιοί) θα μας σώσουν.

Αγώνας για την πτώση της κυβέρνησης σημαίνει αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού.

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, www.anasyntaxi.gr