Ανακοίνωση της Π.Ε. της κ.ο Ανασύνταξη για τον θάνατο του Γιάννη Νασόπουλου

Έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Νασόπουλος, συνταξιούχος οικοδόμος, κομμουνιστής και αγωνιστής στο μαζικό κίνημα των οικοδόμων.

Ο Γιάννης Νασόπουλος γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1954 στον Πειραιά και μεγάλωσε στην Παλιά Κοκκινιά.  Το 1981 παντρεύτηκε την Μαρία Γιακουμάκη με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά.  Παιδί φτωχής εργατικής οικογένειας, μπήκε από πολύ μικρός στο μεροκάματο δουλεύοντας στην οικοδομή ως σιδεράς.

Στη μεταπολίτευση, μετά την απόλυσή του από τον στρατό, οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1977. Ήταν ιδρυτικό μέλος και επί σειρά ετών στη διοίκηση του Συνδικάτου Οικοδόμων Πειραιά «Η Ενότητα».  Την περίοδο 1989-90 διαφώνησε με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ, τη γραμμή του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Συνασπισμού και τη συμμετοχή του στις αστικές κυβερνήσεις Τζαννετάκη-Ζολώτα.  Αποχώρησε από το ΚΚΕ και συμμετείχε στην 1η Συνδιάσκεψη του ΝΑΡ και στην εκλογική μάχη της «Λαϊκής Αντιπολίτευσης».

Το 2007 οργανώθηκε στην κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ και συνέβαλε με την πείρα του και την πολιτική του δράση στη διαμόρφωση της πολιτικής της οργάνωσης.

Η πολιτική του κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στις 11 π.μ., στο Νεκροταφείο Ανάστασης Πειραιά.

Η κομμουνιστική οργάνωση Ανασύνταξη εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γιάννη Νασόπουλου.

Περί εμβολιασμού και υποχρεωτικότητας

Όταν μια αριστερή δύναμη θεωρεί ότι για την εξάλειψη του ιού και το σταμάτημα της πανδημίας χρειάζεται να επιβληθούν, ανάμεσα στα άλλα, σκληρά lockdown και υποχρεωτικοί εμβολιασμοί, μήπως γίνεται καθεστωτική, «αριστεροί δικηγορίσκοι της κυβέρνησης»;

Μήπως συνολικά η αριστερά, εκτός από δυνάμεις σαν την Avantgarde και αναρχικές και αναρχοσυνδικαλιστικές συλλογικότητες, έχουν χάσει από την οπτική τους ότι εγκαθιδρύεται ένα «κοινωνικό απαρτχάιντ» με υγειονομικό πρόσχημα;[1]

Κίνημα για την υπεράσπιση των μη εμβολιασμένων ή των αντιεμβολιαστών;

Ο σ. Μαραγκός και η αρθρογραφία που αναπτύσσεται στον ιστότοπο της Avantgarde, δεν υπερασπίζεται απλά όσους αρνούνται να εμβολιαστούν γιατί η σύγκρουση ανάμεσα σε εμβολιασμένους και μη εμβολιασμένους διασπά την εργατική τάξη και αφήνει στο απυρόβλητο την κυβέρνηση. Αυτό το κάνει και η υπόλοιπη αριστερά και το κάνει γιατί το αντιμετωπίζει ως «πλήγμα στα εργασιακά δικαιώματα», όπως γράφει ο σ. Μαραγκός, μάλλον με διάθεση να ψέξει αυτήν τη στάση ως υπεκφυγή ή ως μη αντίληψη του πραγματικού καθήκοντος.

Ο σ. Μαραγκός υπερασπίζεται αυτό καθαυτό το «δικαίωμα» μη εμβολιασμού. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί είναι τα εξής:

Το παρακάτω κείμενο είχε γραφτεί στην αρχή ως ανεξάρτητο άρθρο μεγαλύτερης έκτασης στα πλαίσια του πρώτου έτους από την έναρξη της πανδημίας κορωνοϊού. Ξαναγράφτηκε για να ενσωματωθεί στις Θέσεις της οργάνωσης για την 6η Συνδιάσκεψη. Καθώς η ημερομηνία διεξαγωγής της Συνδιάσκεψης απομακρύνεται λόγω και των εξελίξεων της πανδημίας (από άνοιξη του ’21, σε φθινόπωρο του ’21 και πλέον ακόμα αργότερα), νομίζουμε ότι είναι σημαντικό να το δημοσιεύσουμε με τα στοιχεία που περιέχει. Τα βασικά συμπεράσματά του σε σχέση με την πανδημία ισχύουν. Το καινούργιο στοιχείο που δεν καταγράφεται στο άρθρο αυτό είναι η παραγωγή εμβολίων κατά του ιού.

Α3.  Πανδημία κορωνοϊού: προϊόν του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής

Τα αστικά επιτελεία ανά τον κόσμο προσπαθούν να πείσουν την παγκόσμια εργατική τάξη ότι η πανδημία είναι ένας εξωγενής παράγοντας που προσέβαλε ένα, κατά τα άλλα, υγιή οργανισμό (την καπιταλιστική οικονομία) και, επομένως, τώρα που υπάρχει το φάρμακο (τα εμβόλια) μας περιμένει όλους ένα λαμπρό μέλλον.  Καθόλου περίεργο βέβαια: οι απολογητές του καπιταλισμού θεωρούν το σύστημα της μισθωτής δουλείας τον καλύτερο από όλους τους δυνατούς κόσμους: ως ένα σύστημα σε πλήρη ισορροπία η οποία διαταράσσεται μόνο από εξωγενείς παράγοντες.

Η αλήθεια είναι ότι η πανδημία δεν είναι εξωγενής παράγοντας.  Είναι ένα ακόμα σύμπτωμα ενός άρρωστου κοινωνικο-οικονομικού συστήματος, ενός συστήματος που η σήψη του είναι προχωρημένη και εκφράζεται με συνεχείς και οξύτερες κρίσεις κάθε φορά.

Οι κρίσεις στον καπιταλισμό, είτε ονομάζονται χρηματοπιστωτικές, είτε κρίσεις χρέους, είτε υγειονομικές, δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα, δεν είναι εξωγενή σοκ που πλήττουν ένα, κατά τα άλλα, αρμονικό κοινωνικό-οικονομικό σύστημα.  Οι κρίσεις είναι έκφραση της ουσίας του καπιταλισμού, απόδειξη ότι πρόκειται για ένα σύστημα που υπάρχει για να υπηρετεί την ανάγκη παραγωγής κέρδους για τους καπιταλιστές και όχι για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας.  Η κρίση είναι αποτέλεσμα της ίδιας της καπιταλιστικής παραγωγής, που οδηγεί αναπόδραστα στη μείωση του ποσοστού κέρδους, και ταυτόχρονα ο απαραίτητος όρος για να εκκαθαρίζεται το σύστημα από ό,τι δεν είναι κερδοφόρο, ώστε να μπορεί να επανεκκινεί η παραγωγή από μια καλύτερη για την κερδοφορία βάση.

Αυτά το βασικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού επιβεβαιώνεται και με την υγειονομική κρίση που διατρέχουμε τον τελευταίο χρόνο.

Μαζικός υποχρεωτικός εμβολιασμός.

Η εργατική τάξη θα σώσει τον εαυτό της, το λαό και συνολικά την κοινωνία, όχι ο Μητσοτάκης

Η πανδημία του κορωνοϊού είναι πραγματικό γεγονός και όχι πλαστή κατασκευή ή fakenews των κυρίαρχων τάξεων. Είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της φύσης που οδηγεί στην εισβολή στο άγριο φυσικό περιβάλλον απελευθερώνοντας πλήθος ιών που παρασιτούν στο ζωικό βασίλειο.

Μαζικός εμβολιασμός σημαίνει υποχρεωτικός και καθολικός εμβολιασμός του πληθυσμού και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα. Ο εμβολιασμός του πληθυσμού στις πλούσιες χώρες, την ώρα που ο εμβολιασμός στον τρίτο κόσμο κινείται σε μονοψήφια ποσοστά, δεν λύνει το πρόβλημα. Οι πλούσιες χώρες πρέπει να επωμιστούν το κόστος του εμβολιασμού για το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού.

Το καθήκον κάθε συνειδητού εργάτη και εργάτριας είναι να εμβολιαστεί. Αυτό είναι το μοναδικό όπλο που διαθέτει αυτή τη στιγμή για να προστατέψει ο καθένας και η καθεμιά όχι μόνο τον εαυτό του/της αλλά κυρίως τους συναδέλφους του/της και συνολικά την εργατική τάξη που δέχεται σοβαρά πλήγματα στην υγεία και στο εισόδημα από την πανδημία, που τα παιδιά της πετάγονται εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, που το βιοτικό της επίπεδο χειροτερεύει. Υποχρεωτικός εμβολιασμός a la carte, όπως και γιαλαντζί lockdown, δεν πρόκειται να οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα: την εξάλειψη του ιού.

Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους είναι ανίκανοι να σταματήσουν τις πανδημίες γιατί αυτό που τις προκαλεί είναι η κινητήρια δύναμη του καπιταλισμού: η επιδίωξη της μεγιστοποίησης του καπιταλιστικού κέρδους. Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους είναι ανίκανες να προστατέψουν τον γενικό πληθυσμό από τον κορωνοϊό γιατί πάνω απ’ όλα βάζουν το κέρδος. Δεν μπορούν και δεν θέλουν να επιβάλλουν περικοπές στα καπιταλιστικά κέρδη, ώστε να διατεθούν χρήματα για μαζικό, υποχρεωτικό και δωρεάν εμβολιασμό ολόκληρου του πλανήτη, για την ισχυροποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας, για μέτρα προστασίας του γενικού πληθυσμού (μαζικά διαγνωστικά τεστ, ενδελεχή ιχνηλασία, πλήρη διακοπή μετακινήσεων και επαφών, μαζική διάθεση μέσων ατομικής προστασίας, κτλ). Όλα αυτά είναι κόστος για τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους και τα κάνουν μόνο όταν τίθεται σε κίνδυνο η αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Ακόμα και μια τέτοιας έκτασης πανδημία, γίνεται αφορμή για να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου: οι πολυεθνικές του φαρμάκου αλλά και οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις που πλήττονται από την πανδημία (αεροπορικές εταιρείες, τουριστικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις εστίασης, κτλ) μπουκώνονται με χρήμα. Ενώ από την άλλη, η ανάγκη των εργαζομένων να εργάζονται χωρίς να κινδυνεύει η υγεία τους μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Η επιδίωξη των αστικών δυνάμεων δεν είναι η εξάλειψη του ιού αλλά το να μάθουμε να ζούμε με αυτόν, με μειωμένες απαιτήσεις: αποδοχή των θανάτων, των περικοπών στους μισθούς, της επιβολής κατασταλτικών μέτρων από κυβέρνηση και εργοδότες.

Οι δυνάμεις που αντιτίθενται στον εμβολιασμό και στην υποχρεωτικότητά του, έχουν υιοθετήσει την ιδεολογία του ατομικισμού και τον ανορθολογισμό. Δεν είναι αριστερές δυνάμεις και αρκεί μια ματιά στα συλλαλητήρια τους στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες για να το καταλάβει κανείς αυτό. Η Αριστερά, κάθε δύναμη εργατικής αναφοράς, δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με αυτές τις δυνάμεις ή να σιγοντάρει με δήθεν αριστερά και αντικαπιταλιστικά επιχειρήματα τα ρεύματα που αντιτίθεται στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού ή τον εμβολιασμό γενικά. Η αντίσταση στον εμβολιασμό δεν συνιστά αντίσταση στην κυβέρνηση. Αντιθέτως, εξωραΐζει την κυβέρνηση στα μάτια κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου και τροφοδοτεί την ακροδεξιά.

Για την Αριστερά το εμβόλιο πρέπει να είναι και υποχρεωτικό και δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, κάθε πολίτη. Αυτό που θα έπρεπε να είχε απαιτηθεί είναι:

• να είχε γίνει υποχρεωτικό το εμβόλιο από την πρώτη στιγμή για κάθε ενήλικα ή κάθε πληθυσμιακή ομάδα για την οποία έχει εγκριθεί,
• να είχε εφοδιαστεί η χώρα με επαρκή αριθμό εμβολίων από κάθε δυνατή πηγή, αρκεί να έχει τεκμηριωθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλειά τους με επιστημονικές εργασίες και να έχουν πάρει έγκριση, ώστε να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός με ταχύτατους ρυθμούς, αντί να αγοράζει η κυβέρνηση τα εμβόλια μόνο από τις εταιρείες παραγωγής που εγκρίνει η ΕΕ.

Ο αγώνας για ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας είναι ιδιαίτερα σημαντικός: αφορά όχι μόνο τη διαχείριση των νοσούντων από τον κορωνοϊο αλλά συνολικά την περίθαλψη όλων των ασθενών, το δικαίωμα όλων στην δημόσια υγεία. Όμως, δεν μπορούμε να αρκεστούμε σ’ αυτό: στόχος πρέπει να είναι η εξάλειψη της πανδημίας, αυτό δηλαδή που δεν μπορεί να κάνει ο καπιταλισμός, παρά μόνο μέσω της ανοσίας της αγέλης που προκαλεί και θα συνεχίσει να προκαλεί εκατόμβες θυμάτων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ίδιος ο Μητσοτάκης φέρουν εγκληματικές ευθύνες για τους πάνω από 14.000 νεκρούς, πολλοί εκ των οποίων δεν θα είχαν χάσει τη ζωή τους, αν είχαν παρθεί τα κατάλληλα μέτρα: αν η πλειοψηφία των νοσούντων δεν έμεναν εκτός ΜΕΘ, αν τα lockdown δεν ήταν προσχηματικά και εξαρτώμενα από τις ανάγκες των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα του τουριστικού κεφαλαίου, αν η πρωτοβάθμια υγεία δεν ήταν ανύπαρκτη, αν τα δημόσια νοσοκομεία δεν είχαν αποψιλωθεί, αν οι χώροι μαζικής εργασίας και οι μαζικές μεταφορές δεν έμεναν εντελώς ανεξέλεγκτα, αν δεν μετατρέπονταν η επιτροπή ειδικών σε τσιράκι της κυβέρνησης. Η εργατική τάξη πρέπει να τα θυμάται αυτά και να αποδώσει τις ευθύνες που πρέπει.

Η κυβέρνηση της ΝΔ καταφεύγει σε μια ψευτο-υποχρεωτικότητα για τον εμβολιασμό, σε περιορισμένες ομάδες εργαζομένων, για να κρύψει τις δικές της εγκληματικές ευθύνες. Όπως όλο το προηγούμενο διάστημα απέδωσε την ευθύνη για τους νεκρούς και τους νοσούντες στους ίδιους, με το ιδεολόγημα της ατομικής ευθύνης, έτσι και τώρα μεταθέτει τη δική της ανικανότητα να αντιμετωπίσει την πανδημία στους ανεμβολίαστους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό.Στην πραγματικότητα, ενδιαφέρεται πιο πολύ να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας παρά να υποχρεώσει τους εργαζόμενους στην υγεία να κάνουν το εμβόλιο. Ταυτόχρονα, δεν υποχρεώνει ούτε τους παπάδες, ούτε τις δυνάμεις καταστολής, ούτε τους στρατιωτικούς, ούτε τους δικαστές να εμβολιαστούν. Στον ιδιωτικό τομέα, η υποχρεωτικότητα εξαρτάται από τους εργοδότες που βρίσκουν ένα ακόμα πεδίο να αυθαιρετήσουν.

Οι μόνοι που δεν έχουν δικαίωμα να κόψουν μισθούς και να απολύσουν εργαζόμενους είναι ο Μητσοτάκης και η κουστωδία του. Γιατί είναι αυτοί που το έχουν κάνει ήδη κατά κόρον για όλους τους εργαζόμενους, που έχουν διαλύσει (όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις) το δημόσιο σύστημα υγείας, που η μόνη τους έννοια είναι να τα ιδιωτικοποιήσουν όλα, που στήριξαν κάθε ανορθολογική τάση (τις εθνικοπατριωτικές ανοησίες, την αντιμεταναστευτική υστερία, τους μακεδονομάχους), που δεν έβαλαν χέρι στους παπάδες και την εκκλησία, που ήταν οι εισηγητές και θιασώτες του ατομικισμού, και που ψηφίζουν στη Βουλή, εν τω μέσω της πανδημίας, σωρεία αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων (απαγόρευση των διαδηλώσεων, ασφυκτικός έλεγχος των σωματείων, κατάργηση του οκταώρου και νομιμοποίηση της απλήρωτης εργασίας, ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού, κ.ά.).

Η μόνη ασπίδα προστασίας απέναντι στην πανδημία είναι η ίδια η αγωνιζόμενη εργατική τάξη. Η εργατική τάξη πρέπει να απαιτήσει, εκτός από την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, μέτρα ώστε:

• Κανένας να μη χάσει τη δουλειά του ή το μισθό του Οι ανεμβολίαστοι να συνεχίσουν να παρέχουν τις υπηρεσίες του με όλα τα μέτρα προστασίας.
• Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους πρέπει να αναλάβουν μέτρα ενημέρωσης και πειθούς για να γίνουν μαζικοί εμβολιασμοί στους χώρους εργασίας με έξοδα των εργοδοτών.
• Να αναλάβει το κράτος τον προ-εμβολιαστικό έλεγχο για κάθε ανεμβολίαστο και να εγγυηθεί τη φροντίδα κάθε εμβολιασμένου στις σπάνιες περιπτώσεις που υπάρξουν παρενέργειες.
• Να υπάρξουν μαζικά, δωρεάν διαγνωστικά τεστ για κάθε πολίτη, εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.
• Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα περιορισμού της μετάδοσης του ιού, με τον περιορισμό των μετακινήσεων και των επαφών στο απολύτως αναγκαίο, όταν απαιτείται, και την τήρηση όλων των μέτρων προστασίας σε κάθε κοινόχρηστο χώρο, ιδίως στους χώρους εργασίας, στις μεταφορές, στην εκπαίδευση.

Η νίκη της ανθρωπότητας με την εξάλειψη του ιού μπορεί να επιβληθεί μόνο από την εργατική τάξη με όπλα την κοινωνική αλληλεγγύη, την επιστήμη και τον καθολικό υποχρεωτικό εμβολιασμό. Απέναντι σε αυτό, οι κυρίαρχες τάξεις αντιμετωπίζουν την πανδημία με τον καταναγκασμό, τη διολίσθηση σε φασιστικές πρακτικές, την ενίσχυση του ανορθολογισμού και τη λογική του «να μάθουμε να ζούμε με τον ιό».

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ