Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!

Η σημαία της ειρήνης είναι κόκκινη

Η φετινή απεργιακή κινητοποίηση της Πρωτομαγιάς πραγματοποιείται στη σκιά της πολεμικής αναμέτρησης στην Ουκρανία. Μια πολεμική αναμέτρηση που προκάλεσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για την εξελισσόμενη καταστροφή της Ουκρανίας. Στήριξαν το φασιστικό πραξικόπημα του 2014, χάιδεψαν τις ακροδεξιές ομάδες του Μαϊντάν κι έκαναν πως δεν έβλεπαν τη δράση των φασιστικών ταγμάτων στην Ανατολική Ουκρανία. Ρισκάρισαν το μέλλον και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, χρησιμοποιώντας την σαν πιόνι στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία. Παραπέρα, με τις οικονομικές κυρώσεις, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους βυθίζουν ακόμα περισσότερο την περιοχή στον πόλεμο, εξυπηρετώντας έναν κρίσιμο στόχο των Αμερικάνων που είναι να αποκόψουν τη Ρωσία από την ευρωπαϊκή αγορά, εξέλιξη που την πληρώνει ήδη η εργατική τάξη με την αύξηση των τιμών.

Ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη διαψεύδει –για μια ακόμα φορά– τις θεωρίες για τη δυνατότητα μιας διαρκούς και μόνιμης ειρήνης στον καπιταλισμό. Αντίθετα, επιβεβαιώνεται ότι η κανονικότητα στον καπιταλισμό είναι οι ανταγωνισμοί, οι συγκρούσεις και οι πολεμικές αναμετρήσεις.

Ζήτημα πρώτης γραμμής για το εργατικό κίνημα είναι σήμερα η πάλη ενάντια στην πολεμική προσπάθεια των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτήν.

• Καμιά εμπλοκή στον πόλεμο. Καμιά αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία. Καμιά χρήση του εδάφους της χώρας για τις επιθετικές ενέργειες του ΝΑΤΟ και των αμερικανών ιμπεριαλιστών.
• Έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ. Διάλυση του ΝΑΤΟ. Να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις.
• Λεφτά για τη δημόσια υγεία-παιδεία-κοινωνική ασφάλιση και όχι για εξοπλισμούς. Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές.
• Εγρήγορση της εργατικής τάξης. Καταγγελία κάθε ενέργειας του κράτους ή και ιδιωτών να εμπλακούν στον πόλεμο της Ουκρανίας.
• Όχι στις οικονομικές κυρώσεις που παρατείνουν τον πόλεμο και βυθίζουν την εργατική τάξη στη φτώχεια.
• Τα εργατικά συνδικάτα να αναλάβουν πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της άρνησης αποστολής πολεμικού υλικού και προσωπικού στην Ουκρανία.

ΓΕΝΙΚΗ, ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6 ΑΠΡΙΛΗ

Φτώχεια, αρρώστια, πόλεμος και θάνατος. Αυτή είναι η κανονικότητα του καπιταλισμού.

Τίποτα καλύτερο δεν έχει να προσφέρει.

Μετά από 10 χρόνια μνημόνια, οι καπιταλιστές κατάφεραν να έχουν επιβάλει τη θέλησή τους για φτωχό εργατικό δυναμικό, υποταγμένο στις διαταγές τους και την ασυδοσία τους. Οι κυβερνήσεις τους επέβαλλαν αντεργατικά μέτρα: περικοπές μισθών, βαριά φορολογία στο εργατικό εισόδημα, διάλυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ιδιωτικοποίηση του δημοσίου, πλειστηριασμό των εργατικών κατοικιών, θεσμική κατοχύρωση του αυταρχισμού ενάντια στους εργαζόμενους, τα σωματεία και τους αγώνες. Πάνω στα μνημόνια, προστέθηκε η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και επιπλέον επιβαρύνσεις για τους εργάτες και υπαλλήλους. Χιλιάδες νεκροί της πανδημίας είναι κυβερνητικά εγκλήματα, καθώς πολλοί θάνατοι θα είχαν αποφευχθεί με ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και την γενική υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Και τώρα ένα κύμα ακρίβειας, απότοκο της κερδοσκοπίας των καπιταλιστών και των πολεμικών συγκρούσεων, κατατρώγει τους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις.

Το μόνο που δεν ακριβαίνει είναι η τιμή της εργατικής δύναμης, ο μισθός και το μεροκάματο του εργαζόμενου, η σύνταξη του συνταξιούχου. Την ίδια ώρα που οι ιδιώτες ιδιοκτήτες των μέσω παραγωγής ενέργειας (π.χ., Μυτηλιναίος, Βαρδινογιάννης, ΔΕΗ) βγάζουν εκατομμύρια, χιλιάδες εργαζόμενοι δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα. Το ίδιο συμβαίνει με τα καύσιμα και τις ύλες πρώτες ανάγκης (σιτηρά).

Η πιθανότητα επισιτιστικής και ενεργειακής κρίσης αυξάνει μέρα με την ημέρα, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της ΝΔ σπρώχνει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στη συμμετοχή στον πόλεμο της Ουκρανίας, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των Αμερικανών.

Η κυβέρνηση αυτή, όπως και οι προηγούμενες, δεν ενδιαφέρεται να διασώσει τους εργαζόμενους αλλά τα κέρδη των καπιταλιστών.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΞΕΙ.

ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ΣΤΙΣ 6 ΑΠΡΙΛΗ.

Να σπάσουμε στον δρόμο την πολιτική της λιτότητας και του αυταρχισμού, της εξυπηρέτησης του ληστρικού χρέους, της αύξησης της κερδοφορίας των καπιταλιστών, της επεκτατικής πολιτικής του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών και της ελληνικής αστικής τάξης. Να αγωνιστούμε ενάντια στα συμφέροντα των βιομηχάνων, που πλουτίζουν από τον πληθωρισμό αλλά η φορολογία τους μειώνεται. Των εφοπλιστών, που πλουτίζουν από τα πανάκριβα ναύλα για τη μεταφορά αγαθών και ορυκτών καυσίμων αλλά έχουν κατοχυρώσει συνταγματικά τη φορολογική τους ασυλία. Των κατασκευαστικών εταιρειών, που επιδιώκουν να πάρουν συμβόλαια για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας αλλά χαρατσώνουν τους οδηγούς με τα διόδια στην Ελλάδα. Της πολεμοκάπηλης κυβέρνησης, που εγκρίνει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και αποστέλλει πολεμικό υλικό, ενώ την ίδια ώρα στέλνει το λογαριασμό για τους πολεμικούς εξοπλισμούς και τις κυρώσεις στην εργατική τάξη της χώρας.

ΕΝΟΤΗΤΑ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΓΩΝΑΣ – ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

• Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, κατάργηση στην πράξη όλων των αντισυνδικαλιστικών και αντιαπεργιακών διατάξεων. Υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης και κλαδικών συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις. Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς ενάντια στις προσταγές του κεφαλαίου.
• Κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Επαναφορά σε δημόσια ιδιοκτησία της ΔΕΗ, κρατικοποίηση του ιδιωτικού τομέα ενέργειας. Καμιά διακοπή ρεύματος.
• Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος και του συστήματος υγείας. Αποκλειστικά δημόσιο και καθολικό σύστημα υγείας, ασφάλισης. Μαζικές προσλήψεις για την ενίσχυσή του.
• Διαγραφή του χρέους, κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων.
• Όχι στους πολεμικούς εξοπλισμούς. Να κλείσουν τώρα οι Βάσεις. Να αγωνιστούμε για να σταματήσει η αποστολή πολεμικού υλικού στο μέτωπο της Ουκρανίας. Τα σωματεία και οι εργαζόμενοι να αποκλείσουν την Αλεξανδρούπολη.  Ανατροπή της πολεμοκάπηλης κυβέρνησης του Μητσοτάκη και κάθε κυβέρνησης που σέρνει τους εργαζόμενους στον όλεθρο του πολέμου.
• Αλληλεγγύη στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας για να αποτινάξουν τα αυταρχικά καθεστώτα που τους κυβερνάνε και τους στέλνουν να σκοτωθούν για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, www.anasyntaxi.gr

Θέσεις για την 6η Συνδιάσκεψη της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Η 6η Συνδιάσκεψη της κομμουνιστικής οργάνωσης ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Η Π.Ε. δίνει σήμερα στη δημοσιότητα τις Θέσεις για τη Συνδιάσκεψη.

Ο σύνδεσμος για να κατεβάσετε τις Θέσεις σε μορφή pdf είναι:

THESEIS6thSYNDIASKEPSI.pdf (anasyntaxi.gr)

Η Π.Ε. δέχεται γραπτά κείμενα διαλόγου για δημοσίευση στη διεύθυνση:

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

19.4.2022

Η Π.Ε. της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Ποιανού δουλειά είναι να καταγγείλει την εισβολή της Ρωσίας;

Αρκετών, είναι η απάντηση. Σίγουρα, όμως, δεν είναι δουλειά των κομμουνιστών που ζουν και δρουν σε μια χώρα–μέλος του ΝΑΤΟ. Ας σκεφτούμε μια ανάλογη περίσταση. Μια σύγκρουση Ελλάδας–Τουρκίας. Ποιος θα ήταν ο ρόλος των κομμουνιστών τότε; Να καταγγέλλουν την τουρκική επιθετικότητα και να συνταχτούν με την αστική τους τάξη; Ή να αποκαλύψουν τα ψέματα και την προπαγάνδα της δικής τους αστικής τάξης; Και πώς θα χαρακτηρίζαμε αυτούς που προσπαθούν να τηρήσουν ίσες αποστάσεις και τελικά θα στοιχίζονταν πίσω από τους «δικούς τους» κεφαλαιοκράτες αν όχι σοσιαλπατριώτες;

Οι κομμουνιστές σε μια τέτοια σύγκρουση εύχονται την ανατροπή και των δύο αστικών τάξεων. Όμως έμπρακτα μπορούν να συμβάλουν μόνο στην ανατροπή της δικής τους αστικής τάξης και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την ήττα της στον πόλεμο.

Και για να μην το φτάσουμε τόσο μακριά όσο απέχει ένας πόλεμος, ας σκεφτούμε ποια πρέπει να είναι η στάση των κομμουνιστών στην –λεκτική προς το παρόν– αντιπαράθεση για τις ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Πρέπει να υπερασπιστούν αυτό που η πολιτική τάξη ονομάζει «κυριαρχικά δικαιώματα», εννοώντας τα απώτατα όρια της ελληνικής –μη ανακηρυγμένης– ΑΟΖ που ψηφίστηκαν το 2011 από την ελληνική Βουλή; Ή να αποκαλύψουν τα ψεύδη του αστικού πολιτικού προσωπικού και να ενημερώσουν την εργατική τάξη ότι για να υπάρξει ΑΟΖ πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και ότι η διεκδίκηση ΑΟΖ για το Καστελόριζο μπορεί να οδηγήσει σε πολεμική αναμέτρηση; Και πώς θα ονομάζαμε αυτούς που διαδίδουν τα ψέματα της ελληνικής αστικής τάξης και στοιχίζονται πίσω της αν όχι σοσιαλπατριώτες;

Σε κάθε επεισόδιο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, η καταγγελία της Τουρκίας είναι δουλειά των αστικών ΜΜΕ και την κάνουν μια χαρά. Δουλειά των κομμουνιστών είναι να αποκαλύπτουν την αλήθεια, να υπονομεύουν την αστική προπαγάνδα και τελικά να υποσκάπτουν τη συναίνεση των καταπιεζόμενων τάξεων σε έναν πόλεμο, να υποσκάπτουν δηλαδή, αυτή που είναι η πλέον αναγκαία προϋπόθεση για μια πολεμική αναμέτρηση. Όσοι κάνουν την ίδια δουλειά με τα ΜΜΕ της αστικής τάξης, τελικά φέρνουν πιο κοντά τον πόλεμο.

Απολύτως αντίστοιχο είναι και αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ προκάλεσαν τον πόλεμο και ευθύνονται για την καταστροφή της Ουκρανίας. Στήριξαν το φασιστικό πραξικόπημα του 2014, χάιδεψαν τις ακροδεξιές ομάδες του Μαϊντάν κι έκαναν πως δεν έβλεπαν τη δράση των φασιστικών ταγμάτων στην Ανατολική Ουκρανία. Ρισκάρισαν το μέλλον και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, χρησιμοποιώντας την για να ολοκληρώσουν την περικύκλωση και απομόνωση της Ρωσίας. Αυτά πρέπει να εξηγήσουμε. Ζούμε σε μια χώρα–μέλος του ΝΑΤΟ. Η αστική μας τάξη, το πολιτικό της προσωπικό και τα ΜΜΕ συντάσσονται σύσσωμα με το ΝΑΤΟ, με την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και καταγγέλλουν νυχθημερόν τη ρώσικη επιθετικότητα. Απέναντι στη δική μας αστική τάξη πρέπει να σταθούμε και απέναντι στις συμμαχίες της. Και την ήττα αυτού του στρατοπέδου πρέπει να επιδιώξουμε έμπρακτα. Την ήττα των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων μπορούμε μόνο να την ευχόμαστε. Αλλά έμπρακτα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτήν την ήττα. Αυτό είναι δουλειά άλλων.

«Δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο» είναι μια στερεότυπη απάντηση. Και καλά κάνουμε θα απαντούσα. Όμως, έχουν διαλέξει άλλοι στρατόπεδο για εμάς και αυτό είναι το ΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Μέσα σε αυτό το στρατόπεδο μας έριξε η άδικη μοίρα και σε αυτό καλούμαστε να ζήσουμε και να δράσουμε. Ενάντια σε αυτό το στρατόπεδο επομένως πρέπει να κατευθύνουμε τη δράση μας.

Όσοι στήριξαν τα ελληνικά «κυριαρχικά δικαιώματα» και τις ανύπαρκτες ΑΟΖ, όσοι ανακάλυψαν «αλυτρωτισμό» στο Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας και σήμερα αναφωνούν «Δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο», ασκούνται για να κάνουν το ίδιο και σε πιο κρίσιμες περιστάσεις λουστράροντας την υποταγή τους στην αστική τάξη με την κραυγή «Δεν διαλέγουμε αστικό στρατόπεδο».

Όσοι όμως δηλώνουν διεθνιστές κι έχουν έμπρακτα μοχθήσει για να σταθούν απέναντι στην αστική τάξη και την προπαγάνδα της, ας κατευθύνουν τα πυρά τους στον σωστό στόχο.

Β. Θεοφανόπουλος