[2020-04-26] Πρωτομαγιά 2020

1η Μάη 2020

Να μην πληρώσει η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός την παγκόσμια υγειονομική και οικονομική καπιταλιστική κρίση!

Η πανδημία που σαρώνει ολόκληρο τον κόσμο είναι η κορύφωση της έξαρσης των επιδημιών που παρατηρείται τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ο βασικός λόγος για αυτήν την έξαρση είναι η εισβολή του καπιταλισμού στην άγρια φύση και η βιομηχανοποιημένη αγροκτηνοτροφία. Ιοί που βρίσκονται σε άγρια ζώα ή σε ζώα βιομηχανικής παραγωγής έρχονται σε επαφή με τον άνθρωπο ή μεταλλάσσονται και περνάνε στον άνθρωπο. Το κυνήγι του κέρδους εμποδίζει τον έλεγχο αυτών των αιτιών. Η παγκοσμιοποιημένη φύση του καπιταλισμού κάνει πιο εύκολο και γρήγορο να μεταδοθούν οι ιοί και άλλοι παθογόνοι οργανισμοί σε ολόκληρο τον πληθυσμό της υφηλίου (ακριβώς όπως κάνει πιο εύκολη τη μετάδοση της οικονομικής κρίσης). Η διάλυση της δημόσιας υγείας και η πλήρης απαξίωση της προστασίας των εργαζομένων κάνει αδύνατη την αντιμετώπιση της επιδημίας αφού ξεσπάσει. Όλα αυτά καταδεικνύουν τον πραγματικό ένοχο: είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που είναι άρρωστος και σε σήψη.

Η πανδημία του κορονοϊού πυροδοτεί τη βαθιά ύφεση του παγκόσμιου καπιταλισμού, μια δεκαετία μετά τη Μεγάλη Ύφεση του 2008-9. Η οικονομική ύφεση ήταν ήδη προ των πυλών. Τα επιτελεία του παγκόσμιου καπιταλισμού το είχαν διαπιστώσει αυτό. Το ΔΝΤ στην έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία τον Οκτώβριο του 2019 διαπίστωνε ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε «συγχρονισμένη επιβράδυνση».

Οι χαμηλές πτήσεις του παγκόσμιου καπιταλισμού δεν μπορούν να εξηγηθούν από τα συμπτώματά τους ή από εξωγενείς παράγοντες, όπως κάνουν οι απολογητές του. Για παράδειγμα, οι εμπορικοί πόλεμοι –ιδιαίτερα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα– τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως αιτίες της επιβράδυνσης από τα επιτελεία του παγκόσμιου καπιταλισμού, είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε μια κατάσταση όπου η πίτα των κερδών μικραίνει και οι δυνατότητες εξεύρεσης νέων πόρων εκμετάλλευσης συρρικνώνονται. Κάθε εθνικός ιμπεριαλισμός προσπαθεί να προστατέψει τα δικά του κεφάλαια και κέρδη σε βάρος των άλλων, ακριβώς γιατί υπάρχουν λιγότερα κέρδη.

Σε ολόκληρο τον κόσμο, η υγειονομική κρίση και η οικονομική κρίση που πυροδοτήθηκε από την πανδημία, απαντιούνται από τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου με το μοναδικό τρόπο που μπορούν: με την επίθεση στην εργατική τάξη ώστε αυτή να πληρώσει το κόστος της κρίσης. Οι κυβερνήσεις, η μία μετά την άλλη, παίρνουν μέτρα διάσωσης των καπιταλιστών, παρέχοντας δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια σε ενισχύσεις, δάνεια, εγγυήσεις. Την ίδια ώρα εκατομμύρια εργάτες μένουν χωρίς δουλειά και χωρίς στήριξη.

Καθώς υπήρχε ήδη δημιουργημένο ένα καθεστώς επισφαλούς εργασίας και υποαπασχόλησης για εκατομμύρια εργαζόμενους, η κρίση μετατρέπει αυτό το καθεστώς σε καθεστώς ανεργίας και εξαθλίωσης.

Βρισκόμαστε σε περίοδο δυσκολότερη από την περίοδο της κρίσης του 2010. Η εργατική τάξη έχει δεχθεί συντριπτική ήττα, αποτέλεσμα του γεγονότος ότι δεν κατάφερε να ανατρέψει την επίθεση του καπιταλιστών το προηγούμενο διάστημα. Το ίδιο ισχύει και για τις οργανώσεις της, συνδικαλιστικές και πολιτικές, οι οποίες αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων. Η ανασυγκρότηση των δυνάμεων της εργατικής τάξης είναι βασικό καθήκον αυτής της περιόδου που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί έξω από τη δράση για την προάσπιση των συμφερόντων της και την υλοποίηση της ιστορικής της αποστολής. Αυτή η κατάσταση θέτει τα καθήκοντα των κομμουνιστών. Οι λιγοστές δυνάμεις κομμουνιστών που υπάρχουν είτε σε αυτόνομες οργανώσεις, είτε εντός μεγαλύτερων ρεφορμιστικών δυνάμεων, είτε παραμένουν ανένταχτες πρέπει να αρχίσουν να ανασυντάσσονται και να αποκτούν κοινό βηματισμό και δράση. Η βάση για την κοινή δράση είναι οι διεκδικήσεις που εκφράζουν τις ανάγκες της εργατικής τάξης και η θέση ότι αυτές οι διεκδικήσεις μπορούν να υλοποιηθούν μόνο με την προλεταριακή επανάσταση.

 Το σύνθημα του κομμουνιστικού μανιφέστου «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!» επανέρχεται με δραματικό τρόπο στην επικαιρότητα καθώς η παγκόσμια διπλή κρίση απειλεί τους λαούς και την παγκόσμια εργατική τάξη και ο παγκόσμιος καπιταλισμός προβάλει τη γύμνια του και την ανικανότητά του μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας, με πρωταγωνιστή τη μητρόπολη του καπιταλισμού!

Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε ενάντια στον άρρωστο και σαπισμένο καπιταλισμό, για την προλεταριακή επανάσταση και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας χωρίς φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Με προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος. Αυτό είναι το άμεσο καθήκον της εργατικής τάξης και η παραπομπή του σε κάποιο μακρινό μέλλον αποτελεί υπεκφυγή και φυγομαχία.

Η περίοδος απαιτεί ένα πρόγραμμα το οποίο πρέπει να γίνει όπλο πάλης των πλατιών εργατικών μαζών:

  • Επίταξη των ιδιωτικών μονάδων υγείας και ένταξή τους στον κεντρικό κρατικό σχεδιασμό. Άμεση επίταξη των κλινών και των Μ.Ε.Θ. του ιδιωτικού τομέα, κατάσχεση φαρμακευτικού υλικού, εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο φαρμακαποθηκών, φαρμακοβιομηχανιών και λειτουργία τους στο πλαίσιο του Ε.Σ.Υ. ως Εθνικής Βιομηχανίας Φαρμάκου.
  • Προμήθεια των νοσοκομείων με όλα τα αναγκαία μέσα που ζητάνε οι ίδιοι οι υγειονομικοί που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι χρειάζεται εδώ και τώρα. Οι εταιρείες που τα παράγουν να επιταχθούν. Οι εργαζόμενοι σ’ αυτές να αρνηθούν την εντατικοποίηση και την υπερεκμετάλλευση.
  • Λειτουργία όλων των Μ.Ε.Θ. με την πρόσληψη όλου του αναγκαίου μόνιμου υγειονομικού και τεχνικού προσωπικού.
  • Απαγόρευση των απολύσεων με νόμο και κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των μονάδων παραγωγής που κλείνουν και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που τα αφεντικά θα οδηγήσουν σε απολύσεις πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους καταλαμβάνοντας εργοστάσια, δημιουργώντας απεργιακές επιτροπές και επιτροπές εργατικού ελέγχου στις οποίες πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι.
  • Πλήρης αμοιβή για όσους εργαζόμενους αναγκάζονται να παραμείνουν σπίτι, είτε επειδή η επιχείρηση αναστέλλει τις λειτουργίες της, είτε επειδή πρέπει να φροντίσουν άλλα μέλη της οικογένειας. Να πληρώσουν για αυτό οι καπιταλιστές.
  • Μέτρα τώρα για τους άνεργους και επίδομα ανεργίας μέχρι να βρουν δουλειά. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος.
  • Καμία αποπληρωμή του χρέους, καμία νέα θυσία για τα κέρδη των τραπεζιτών. Να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα που έχει συσσωρεύσει το κράτος και οι καπιταλιστές από το ξεζούμισμα των εργαζομένων για την ενίσχυση των δημόσιων υποδομών και τη στήριξη κεντρικά σχεδιασμένης παραγωγής.
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών  και της Τ.τ.Ε. χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο. Διαγραφή των χρεών των εργατικών οικογενειών προς τις τράπεζες και την εφορία.
  • Έξοδο από Ευρωζώνη-ΕΕ-ΝΑΤΟ.

Aπέναντι στα μέτρα έκτακτης ανάγκης που υιοθετεί το αστικό κράτος και τα οποία αναδεικνύουν τη φύση του, ως δικτατορία της αστικής τάξης, η εργατική τάξη πρέπει να προωθήσει τα δικά της μέτρα έκτακτης ανάγκης. Μέτρα που την αναδεικνύουν ως την ηγέτιδα τάξη για την οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας προς όφελος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Ως την τάξη η οποία μπορεί και πρέπει να αναλάβει την εξουσία. Οι πολιτικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος έχουν το καθήκον να καταθέσουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πολιτική πρόταση εξόδου από τη διπλή κρίση.

 

Κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, www.anasyntaxi.gr

 

Auf Deutsch